تجاهلالعارف، سنتی دیرینه در نوشآباد است که حلول ماه محرم را بهگونهای دیگر خبر میدهد. پس پرده، اینگونه مینماید که اعضای هیئت حسینی که ظاهراً هلال ماه غم را دیدهاند و غمزدگی همه عالم را به گوش جان شنیدهاند، پرسان و سیاهپوشان از چهارسوق «توده» به خیمه قاسمی «دربریگ» میآیند و در تجاهلالعارفی سوگمندانه، نوحه سقایی را اینگونه سر میدهند:
ز هر سو نوحه و بانگ فغان میآید، گویا محرم شده
نوای یا حسین بر گوش جان میآید، گویا محرم شده
و بعد سقاخوانان حسینی و قاسمی، جانبازی شهید کربلا را یکصدا و همنوا میسرایند:
ترک سر و جان کند، جان را به قربان کند
اصحاب را از وفا قربان جانان کند
در ادامه، سلام به حضار، کسب رخصت ورود به ماه، اشاراتی به وقایع این ماه، همسرایی چند نوحه سقایی، روضهخوانی و سینهزنی، از دیگر بخشهای مراسم است. اهدای هدیه (دو کلهقند) به سقاخوانانی که خبر فرارسیدن این ماه معنوی را دادهاند و پذیرایی سنتی گوشت و لوبیا، خاتمه عزاداری این دو هیئت در شب اول محرم است. مطلع یکی دیگر از نوحههای سقایی اول ماه، چنین مضمونی دارد:
ای مه نو عجب غمفزایی
گویا قاصد کربلایی
محمد خداداد، پژوهشگر آیینی و فرهنگ عامه
انتهای پیام