هنر از نژاد و سیم و زر برتر است

به گزارش ایکنا، پروفسور سیدحسن امین فیلسوف، ادیب و حقوقدان بین‌المللی در جمع هنرمندان خودآموخته در رابطه با بیت «هنر نزد ایرانیان است و بس» از فردوسی گفت: مفهوم این مصرع اگر به همین ترتیب خوانده شود این است که هنر منحصر به ایران است و هیچ ملت و قوم دیگری در جهان هنرمند نیست. بنابراین قرائت صحیح این شعر این است که «هنر، نزد ایرانیان است بس» یعنی ایرانیان هنرهای بسیار دارند نه این اینکه هنر منحصر به یک قوم و ملتی باشد. همچنان که اگر یونانیان مدعی بودند که تمدن فقط نزد یونانیان است و بقیه مردم بربر هستند؛ مقبول کشورهای متمدن همتای یونان مانند ایران، مصر و چین نیست.

دبیر جشنواره سه بانوی پارسی‌سرا ادامه داد: مصرع دیگر این است که می‌گوید «هنر برتر از گوهر آمد پدید» این نیز دو معنا دارد؛ یکی اینکه گوهر را به معنای تبار، نژاد، اصل و نسب معنا کنیم و بگوییم که هنرمندی آگاهی، مهارت، دانش و بینش به مراتب مهم‌تر است تا داشتن اصل و نسب و دیگر معنا این است که گوهر را جوهر و جواهراتی که وجود دارد معنا کنیم. بنابراین به هر دو معنا هنر، هم بهتر از تبار و نژاد است و هم بهتر از سیم و زر و دُرّ و گوهر است.

مولف شاهنامه امین در ادامه با اشاره به لزوم فراهم کردن بستر مناسب برای شکوفایی و عرضه آثار هنرمندان خودآموخته بیان کرد: «خوش آن چاهی که آب از خود بر آرد» چاهی که به آب رسیده و آب شیرین خوشگوار از آن بجوشد، خوب است، نه چاهی خشک که به صورت حفره‌ای عمیق به طور مصنوعی از بیرون، داخل آن آب بریزند و آن را از آبی که از خود او‌ نیست پر کنند.

وی در پایان اضافه کرد: در هنر هم همین است. مثلاً در زمینه شعر که هنر ملی ماست، شعر را به کوششی و جوششی تقسیم می‌کنند و شعر کوششی را نظم می خوانند. ملک الشعرای بهار می‌گوید: «صنعت و سجع و قوافی هست نظم و نیست شعر/ ای بسا ناظم که نظمش نیست الا حرف مفت» ایرج میرزا هم می‌گوید: «شاعری طبع روان می‌خواهد/نه معانی نه بیان می‌خواهد»