پیام سیدحسن امین در سوگ استاد غلامحسین رضانژاد

سیدحسن امین پیام تسلیتی در سوگ غلامحسین رضانژاد معروف به (نوشین) برای ایکنا ارسال کرده است که در ادامه می‌خوانید؛

«از شنیدن خبر درگذشت دوست دیرین دانشمند سخت‌کوش، استاد غلامحسین رضانژاد معروف به دکتر نوشین غرق اندوه و تاسّف و عالم شدم. او را بیش از نیم قرن می‌شناختم. لیسانسیه حقوق دانشگاه تهران و وکیل دادگستری و از استادان فلسفه بود و در هر دو رشته رمان مقدم بر من بود و پیشکسوت ما محسوب می‌شد.

اول‌بار او را در انجمن ادبی دانشوران در خانه عادل خلعتبری (ناپدری سیمین بهبهانی) در دوره دانشجویی به اتفاق دوستم منوچهر صدوقی سها دیدم.‌ آن زمان هم فاضل بود، ولی بعدها با تمرکز بر فلسفه عالم شد.

از ویژگی‌هایش غرور علمی زیاد بود و احدی را به دماغ نداشت. می‌گفتم پدرم در مدرسه سپهسالار با آقا مهدی حائری درس می‌دهند، می‌گفت اینها کدام شاگرد را تربیت کرده‌اند؟ عده‌ای برای شهریه و فرار از سربازی به درسشان می‌آیند. مهمانی داده بودم در تالار جام جم و دکتر ابوالقاسم گرجی در خیل میهمانان بود. پشت بلندگو‌ گفتم‌، گرجی استاد همه ماست. معترض شد که فقط از طرف خودت بگو.‌ مرا داخل شاگردان او نکن. حتی در منزل پروفسور حسابی استاد همه ما آقا محمد سنگلجی که او هم خود را علامه‌المجتهدین می‌دانست، با او استادانه رفتار کرده بود و او در جمع از این مناسبات تابی جسته بود.

شاید همین خلقیات او‌ باعث شد که چنین استاد زحمت کشیده‌ای‌، به رغم استادی در علومِ ادبی و حکمی و عرفانی و‌ داشتن آثار و تالیفات ارزشمند فراوان، در گمنامی از دنیا برود.

استاد غلامحسین رضانژاد (متخلّص به نوشین) متولّد سال ۱۳۱۳ در اراک بود و در حوزه اراک‌، تحصیلات فقهی و اصولی خود را نزد شیخ محمّدعلی امامی و شیخ قنبرعلی رفیعی گذرانده بوده بودند. در تهران پیش و بیش از من نزد استادان ما مرحومان سید ابوالحسن رفیعی قزوینی‌، میرزا محمّدعلی حکیم شیرازی‌، میرزا ابوالحسن شعرانی‌، میرزا محمود شهابی، شیخ محمّد سنگلجی، سیّد محمّد مشکات بیرجندی و ... تتلمذ کرده بود.

در کتاب‌هایی که راجع به زندگی و‌ حکمت حاج ملا هادی سبزواری منتشر کرده است، نام اجداد اعلای پدری و مادری ما را ذکر کرده است. روحش شاد»