پاسخ دفتر رهبر معظم انقلاب به استفتاء درباره ریا هنگام روزه‌داری
از شروط صحت روزه قصد قربت است، به این معنی که شخص باید به خاطر اطاعت امر خداوند روزه گرفته و نیتی غیر از آن یعنی نشان‌دادن به مردم را دل نپروراند.
به گزارش خبرنگار ایکنا، قرارداشتن در آستانه حلول ماه مبارک رمضان و استقبال از ماه ضیافت‌الله نیازمند یادگیری و بررسی عواملی است که می‌تواند مبطل (باطل کننده) روزه به حساب آید، مراجع عظام تقلید در رساله عملیه خود مواردی از قبیل خوردن و آشامیدن، فرو بردن سر در آب، دروغ بستن به خدا و پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) و... را باطل‌کننده روزه معرفی کرده‌اند.
آنچه در این میان دارای اهمیت است توجه به عاملی به نام ریا که معنای دیگر خودنمایی است، خواهد بود، چراکه از شروط صحت روزه قصد قربت است، به این معنی که شخص باید به خاطر اطاعت امر خداوند روزه گرفته و قصد نشان‌دادن به مردم را نداشته باشد، اگر این قصد نشان‌دادن روزه به مردم حتی در وسط روز و در حال روزه‌داری رخ دهد باید تا غروب روزه خود را نگه دارد و دوباره آن را قضا کند.
در استفتائی که به دفتر رهبر معظم انقلاب ارسال کرده‌ایم، به یکی از مصداقی که در حالت روزه‌داری رخ می‌دهد و ممکن است شبهه ریا به خود بگیرد اشاره کرده و جواب آن را خواستار شده‌ایم.
متن استفتاء به این شرح است:
«سلام علیکم
اگر در طول روز که روزه‌دار هستیم (اعم از روزه مستحبی، روزه قضا، روزه ماه رمضان و...) در جواب کسی که می‌خواهد او را برای کاری همراهی کنیم، یا می‌خواهد به دیدار او برویم بگوییم که روزه‌دار هستیم و توان بدنی نداریم؛ این عمل ریا است؟! مبطل روزه است؟ یا تنها نوع واقع‌گویی است و ضرری به روزه نمی‌رساند؟»
اگر در طول روز که روزه‌دار هستیم (اعم از روزه مستحبی، روزه قضا، روزه ماه رمضان و...) در جواب کسی که می‌خواهد او را برای کاری همراهی کنیم، یا می‌خواهد به دیدار او برویم بگوییم که روزه‌دار هستیم و توان بدنی نداریم؛ این عمل ریا است؟! مبطل روزه است؟ یا تنها نوع واقع‌گویی است و ضرری به روزه نمی‌رساند؟»
«سلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
اگر هدف از گفتن صرفا بیان منشأ ناتوانی باشد ریا نیست و اشکال نداشته و مضّر به روزه هم نیست.
موفق و مؤید باشید.»
