امام جواد(ع) و پاسخگویی به شبهات انحرافی

حجت‌الاسلام هبت‌اله هاشمی، مسئول دفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه فرهنگیان لرستان، در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان با تبریک سالروز ولادت امام جواد(ع)، اظهار کرد: امام جواد(ع) مشهور به ابن‌الرضا است که در هفت سالگی به امامت و در ۲۵ سالگی به شهادت رسید.

وی با اشاره به اینکه در بیانی از امام رضا(ع) آمده است که مولودی بابرکت‌تر از فرزندم جواد به دنیا نیامده است، ادامه داد: می‌توان گفت که تاکنون در ائمه قبل از امام جواد(ع) امامی در هفت سالگی به امامت نرسیده منشأ برکت بودن آن است که در امام مثل نبی و در امامت مانند نبوت سن شرط نیست در جاهایی شاید بلوغ شرط باشد اما طبق آیات قرآن حضرت عیسی(ع) در کودکی نبوت داشتند.

هاشمی با بیان اینکه امام جواد(ع)، امام جود و سخاوت است و زود حاجات را برآورده می‌کند، اضافه کرد: نمونه‌های فراوانی از برآورده شدن حاجات مسلمانان توسط امام جواد(ع) در تاریخ نقل شده است.

مسئول دفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه فرهنگیان لرستان با اشاره به اینکه بعد از شهادت امام رضا(ع)، امام جواد(ع) به‌شدت زیر نظر مستقیم حکومت بودند و حتی در خانه خود محبوس و کنترل می‌شدند، اضافه کرد: وقتی امام رضا(ع) شهید شدند مأمون می‌ترسید و حکومت خود را از خراسان به عراق آورد و حتی در ازدواج تحمیلی دختر خود را به ازدواج امام جواد(ع) در آورد؛ البته این ازدواج تحمیلی بوده و امام هادی(ع) از نسل دختر مأمون نیست و از همسر دیگر امام جواد(ع) است.

وی با اشاره به اینکه مسلمانان حکومت امام جواد(ع) را قبول داشتند و حکومت مأمون را نامشروع می‌دانستند و همین امر سبب ترس حکومت شده بود، گفت: امام جواد(ع) در ۲۵ سال حکومت خود توانستند زیر نگاه خفقان حکومت صدها شاگرد را تربیت کرده و شیعه را تحت فشار را ساماندهی کردند و توانست در اوج خفقان حکومت تعالیم شیعه را منتشر کند.

هاشمی با تأکید بر اینکه در بیانی از امام جواد(ع) آمده است که انسانیت انسان به عقلانیت او است، ادامه داد: عقلانیت شرط اعتدال است و این عقلانیت با علم تقویت و با جهل تضعیف می‌شود.

هاشمی با اشاره به فعالیت فرقه‌های انحرافی در زمان امام جواد(ع) و با بیان اینکه در آن زمان شبهات فراوانی مطرح شده بود و حتی نسبت به رسیدن به امامت آن حضرت در سن کودکی مباحثی را مطرح می‌کردند، ادامه داد: امام جواد(ع) با وجود جوانی با مناظره‌های علمی و علم لدُنی خود تمام مناظرات، سؤالات و شبهات را پاسخ می‌داد و این امر در زندگی آن حضرت برجسته است.