میرزا احمدی: بعضی‌ ناآگاهانه به تعزیه لطمه می‌زنند + صوت

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ در برنامه این هفته مجله موسیقی «ایل بانگ» که ساعات پایانی جمعه 23 مهر از رادیو فرهنگ پخش شد، به مناسبت شهادت امام حسن عسکری (ع) به نغمه‌های آئینی و مذهبی در هنر شبیه‌‌خوانی و تعزیه پرداخته شد.

در این برنامه صادق چراغی؛ موسیقی‌دان و کارشناس برنامه گفت‌وگویی با ابوالفضل میرزا احمدی از پیشکسوتان هنر تعزیه و شبیه‌خوانی انجام داد.

ابوالفضل میرزا احمدی در رابطه با تعزیه در ماه مبارک رمضان بیان کرد: اگر کسی باشد که دعوت و حمایت کند، من می‌توانم دست‌کم سی شب از تعزیه‌های حضرت علی (ع) بخوانم که حتی تکراری هم نباشد. 36 مجلس از حضرت امیر در دست دارم.

وی در رابطه با نگرانی‌های خود در این روزگار بیان کرد: از نگرانی‌هایی که دارم این است بعضی‌ها ناآگاهانه با تعزیه‌هایی که اجرا می‌کنند به هنر تعزیه و تعزیه‌خوانی لطمه وارد می‌کنند و خودشان نیز متوجه این موضوع نیستند. هر تعزیه آهنگ خود را دارد؛ برای مثال وقتی گفته می‌شود که در دستگاه چهارگاه یا سه‌گاه بخوان، باید در همان دستگاه خوانده شود زیرا شعر بر مبنای همان لحن دستگاه انتخاب شده است. بعضی از خود خلاقیت‌هایی نشان می‌دهند که از نظر اصول تعزیه قابل تایید نیست. ورود ترانه‌ها و ریتم‌های نامربوط به تعزیه درست نیست و ما گلایه‌مند هستیم.

وی افزود: عمده این کارها برای خوش آمد مردم صورت می‌گیرد که درست نیست. مخاطب ممکن است خیلی چیزها بپسندد، نباید که تعزیه و دستگاه امام حسین (ع) را زیر سوال برد. خیلی‌ها منتظر سوء‌استفاده هستند. این هنر آئینی که برای ما به یادگار مانده است از میراث فرهنگی است که باید آن را حفظ کرد و پاس داشت.

این پیشکسوت تعزیه‌خوان تاکید کرد: با سازی که نوای آن برای عزای امام حسین (ع) نواخته می‌شود نباید ترانه‌های نامربوط خواند و این نکات را باید رعایت کرد. باید شأن و منزلت تعزیه را نگه داشت و اصیل نواخت و کار کرد. تعزیه‌خوان‌ها باید به این نکات توجه کنند و در هرجایی نخوانند و این سنت را با تمام توان حفظ کنند.

وی در پایان در رابطه با استفاده از سازهای ایرانی در شهرهای مختلف ایران بیان کرد: در برخی از مناطق مانند اهواز و آبادان از سازهای محلی خود استفاده می‌کردند اما در مناطقی که من حضور داشتم و سفر کردم مثل تهران، قم، مشهد، اصفهان، اراک و تفرش معمولاً سازهای مرسوم استفاده می‌شد.