قرآن بسندگی؛ آفت امروز جامعه قرآنی / گرفتار رفتارهای سلیقه‌ای هستیم
محمد میرزاپور، مدرس پیشکسوت قرآن با بیان اینکه امروزه برخی افراد با عنوان قرآن به قرآن بسندگی روی آورده و از اهل‌بیت(ع) غافل‌اند، گفت: گویی این دغدغه و تأکید پیامبر(ص) مبنی بر به فراموشی نسپردن یکی از دو میراث ارزشمند نادیده گرفته شده است.
در راستای پاسداشت اساتید و فعالان پیشکسوت قرآنی و بهره‌مندی از نظرات و تجربیات در حوزه فعالیت‌های قرآنی، ایکنای چهارمحال‌وبختیاری، در سلسله گفت‌وگوهایی با عنوان «در محضر استاد» پای صحبت‌های آنان نشسته است.
محمد میرزاپور که سابقه چندین دهه فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی، تبلیغی و ترویجی را در محضر قرآن کریم و عترت(ع) دارد، سال‌هاست به تدریس قرآن در جلسات خانگی، مساجد، ادارات اعم از آموزش و پرورش، کمیته امداد، سپاه پاسداران، بهزیستی و مؤسسات و مراکز قرآنی مشغول است. این مدرس و فعال قرآنی ممتاز استان در رشته‌های گوناگون قرآنی از جمله روخوانی، روانخوانی، فصیح‌خوانی، صحیح‌خوانی، ترجمه و مفاهیم، طرح‌ها و دوره‌های آموزشی استان و کشوری ویژه مربیان قرآن در رده‌های سنی گوناگون از کودکان پیش‌دبستانی تا بزرگسالان در جای‌جای استان شرکت داشته است و دوره‌های تربیت معلم آموزشیاری، روخوانی و روانخوانی قرآن، طرح تربیت معلم تجوید قرآن، طرح‌ها و دوره‌های سبک زندگی قرآنی، روش تدریس کتب درسی قرآن ویژه معلمان آموزش و پرورش بخشی از فعالیت‌های آموزشی این مدرس باسابقه قرآن است.
در ادامه گفت‌وگوی ایکنا با محمد میرزاپور، معلم بازنشسته آموزش و پرورش و مدرس پیشکسوت قرآن در چهارمحال‌وبختیاری را با هم می‌خوانیم.
بیشتر بخوانید:
- فقر فعالیت‌های قرآنی در مناطق محروم چهارمحال و بختیاری
- برکات مجالس خانگی و اجتماعی‌سازی مبانی قرآن
- پراکندگی و منیت‌ها؛ عامل ایجاد تفرقه در فعالیت‌های قرآنی
ایکنا ـ با توجه به سابقه طولانی شما در فعالیت آموزشی در حوزه سبک زندگی قرآنی در استان، چه میزان جای خالی آموزه‌های قرآنی و روایی در زندگی‌های امروز جدی است و ضرورت دارد که این آموزه‌ها در میان مردم نهادینه شود؟
سبک زندگی صحیح بر اساس قرآن کریم و سخنان اهل‌بیت(ع) بر توحیدمداری و خدامحوری همراه با آرامش و امنیت و به دور از دغدغه‌های دلهره‌آور مبتنی است. در عصر حاضر، بشر با انواع تهاجم‌های دینی و فرهنگی روبرو است که ماحصل آن، بحران هویت و سرگردانی برای انسان است لذا دوره‌های سبک زندگی قرآنی شناخت واقعی از زندگی را به انسان می‌دهند و انسان را به سمت حیات طیبه راهنمایی می‌کند. در حیات طیبه خواسته‌های بشری در راستای قرب الهی قرار دارد و هدف انسان‌ها سامان دادن زندگی برای رسیدن به قرب الهی است.
نهادینه ساختن این مهم مستلزم اقدامات چندجانبه و هدفمند است که از جمله می‌توان به تالیف کتب درسی مناسب و آموزش هوشمندانه دبستانی‌ها و خانواده‌های آنان از سوی آموزش و پرورش اشاره داشت؛ اقدام دیگری که برای نهادینه ساختن قرآن در زندگی مردم می‌توان انجام داد این است که صدا و سیما به‌عنوان رسانه عمومی و فراگیر باید با ساخت برنامه‌ها و فیلم و سریال‌های مروج سبک زندگی قرآنی، جای خالی این مقوله را در زندگی مردم پر کند، با کمک این رسانه جمعی نهادینه ساختن زندگی قرآنی در خانواده‌ها تسهیل و ممکن می‌شود. باید بتوان ضعف بهره‌گیری از این امکانات و نعمات معنوی را به حداقل رساند، باید بتوانیم در بهره‌مندی از مبانی قرآن و اهل‌بیت(ع) محکم و ثابت‌قدم باشیم تا به مصداق آیه ۶۹ سوره مبارکه عنکبوت، راه صحیح زندگی را از طریق این چراغ راه پیدا کنیم و هدایت شویم.
آموزش و پرورش نیز وظیفه دارد که معلمانی قرآن‌محور در ساحت‌ها و رشته‌های گوناگون قرآنی تربیت کند و در مدارس به‌کار گیرد، در مدارس درس قرآن باید محور باشد حال آنکه مشاهده می‌کنیم درس‌های دینی و عربی که باید در خدمت درس قرآن باشند محور قرار گرفته و درس قرآن اهمیت و جایگاه لازم را در ساختار آموزشی ندارد. بر طبق آیه ۴۶ سوره مبارکه فصلت، اگر عمل خدایی باشد در وهله نخست خودمان از آن بهره‌مند می‌شویم، اساسی‌ترین و زیباترین مسیر برای ترویج سبک زندگی مبتنی بر قرآن و عترت(ع)، عمل به قرآن است. تلاوت و حفظ قرآن گامی در جهت رسیدن به عمل است و ترویج فرهنگ قرآنی و زندگی سالم دنیا و آخرت جز در سایه عمل به قرآن کریم محقق نمی‌شود.
ایکنا ـ به نظر می‌رسد نهادینه ساختن فرهنگ قرآنی در زندگی مردم و ایجاد گفتمان قرآنی در جامعه فرایندی زمان‌بر و دشوار است، چه موانعی باعث شده که امروزه این مهم را چنان که باید و شاید در جامعه شاهد نباشیم؟
به نظر می‌رسد که نحوه کار و فعالیت ما در حوزه قرآن و عترت(ع) منطبق بر شیوه‌های تربیتی و ترویجی خودشان نیست و گرفتار رفتارها و برخوردهای سلیقه‌ای در این حوزه شده‌ایم. قرآن و اهل‌بیت(ع) راه بهره‌گیری از قرآن را به ما نشان داده‌اند. ازجمله امام رضا(ع) در حدیثی به این مضمون اشاره دارند که اگر مردم محاسن کلام ما را می‌دانستند یقینا از ما اهل‌بیت پیروی می‌کردند.
ایکنا ـ مهم‌ترین دغدغه شما در حوزه فعالیت‌های قرآنی چیست؟
دغدغه من بیگانه با دغدغه‌‌ای نیست که پیامبر اسلام(ص) در صدر اسلام داشتند و در حدیث معتبر و معروف ثقلین بر آن تأکید فرمودند؛ ایشان دو یادگار گرانبهای قرآن و عترت(ع) را برای امت اسلامی گذاشتند و سخت دلبسته این دو ودیعه بودند و همواره این دغدغه را داشتند که امت پس از ایشان، بهای لازم را برای این دو ثقل ارزشمند قائل باشند و مبادا قرآن مهجور و عترت(ع) رها شود، ایشان اصرار داشتند که قرآن کتاب خدا و عترت(ع) حامل و نگهبان و مفسر و مبین این کتاب آسمانی هستند. دغدغه من این است که مبادا سیره عملی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) به دست فراموشی سپرده شود. این سیره عملی از آداب ظاهری تلاوت قرآن تا چگونگی تلاوت و در نهایت فهم و عمل به قرآن کریم را شامل می‌شود. آفت جامعه قرآنی این است که امروزه برخی افراد با عنوان قرآن به قرآن بسندگی روی آورده و از اهل بیت(ع) غافل‌اند، گویی این دغدغه و تأکید پیامبر(ص) مبنی بر به فراموشی نسپردن یکی از دو میراث ارزشمند نادیده گرفته شده است.
کسانی که با قرآن حشر و نشر دارند باید تلاش کنند که به تعبیر امام صادق(ع)، تحت پوشش قرآن قرار گیرند، به محکم و متشابه قرآن ایمان داشته باشند، فرایض را بجا آورند، حلال و حرام خود را منطبق با حلال و حرام قرآن در نظر بگیرند، در مقام علم و عمل تسلیم قوانین قرآن باشند که در چنین حالتی دست رحمت الهی آنان را از سقوط نجات خواهد داد.
ایکنا ـ اولویت نخست استان در زمینه فعالیت‌های قرآنی چیست؟
برخی برنامه‌ها اگر در مدیریت کلان کشور اصلاح شود، خواه‌ناخواه بر فعالیت استان‌ها تأثیرگذار خواهد بود؛ مسئولان بیش و پیش از هر اقدامی باید به فکر اصلاح تعدد نهادهای قرآنی و کاهش موازی‌کاری‌ها در ساختار قرآنی کشور و نیز افزایش اعتبارات قرآنی باشند تا آثار این اقدامات در عرصه فعالیت‌های قرآنی استان‌ها مشهود شود. در سایه سیاست‌گذاری و راهبری عالمانه دستگاه‌های متولی و ساماندهی فعالیت‌های قرآنی با مدیریت متمرکز قرآنی می‌توان در مورد میزان و نحوه تأمین اعتبارات قرآنی، نحوه هزینه، بررسی کارکردها و خروجی‌ها و بسیاری موارد دیگر به‌درستی اظهارنظر کرد.
فعالیت‌های قرآنی الزاماً فعالیت‌هایی که امروز شاهد انجامش هستیم نیست بلکه فعالیت‌های قرآنی مجموعه‌ای فراگیر در همه حوزه‌هاست که باید اتاق فکرهایی برای این موضوع تشکیل شود و نگاه مدیران کلان به حدومرزهای فعالیت قرآنی تغییر یابد؛ این ساختار و حدود فعالیت‌های قرآنی ابتدا باید در درون استان اصلاح شود و سپس به دولت پیشنهاد شود؛ ضمن اینکه باید یک نظام ارزش‌گذاری برای فعالیت‌های قرآنی اساتید و قرآنیان تعیین و بر اساس میزان فعالیت هر فرد از وی حمایت شود، همچنین حوزه فعالیت‌های قرآنی بانوان باید شناسایی و مشکلات و موانع کار احصا شود. امروز در استان با حجم عظیمی از آمارهای آموزش قرآن در استان مواجه هستیم اما چه‌بسا افرادی که حتی در روخوانی ساده قرآن اشکال دارند.
ایکنا ـ لطفاً یک توصیه به جامعه قرآنی و فعالان حوزه قرآن و عترت(ع) استان داشته باشید.
در سوره مبارکه فصلت آیه ۳۴ آمده است که نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را به بهترین شیوه دفع کنید. برای هر انسانی چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی پیش آمده که با فردی مواجه شود که رفتارش سبب ناراحتی و حتی انزجار شود؛ امروز عکس‌العمل برخی افرادی که قرآن و عترت(ع) را در کنار نام خود دارند در قبال اینگونه رفتارها نگران‌کننده است حال آنکه قرآن کریم رفتار مناسب و هوشمندانه را اعم از رد شدن، توقف نکردن، سکوت و چشم‌پوشی هوشمندانه، فرو بردن خشم، مدیریت احساسات، عفو و رفتار کریمانه به ما توصیه می‌کند. پیداست که خداوند متعال از ما می‌خواهد که مؤمنان به قرآن و اهل‌بیت(ع) برابر اینگونه رفتارها کریمانه برخورد کنند و در پاسخ به رفتارهای زشت و ناپسند دیگران عکس‌العملی خوشایند و انسان‌دوستانه نشان دهند. برای عملیاتی کردن این توصیه می‌توانیم از آخرین آیه سوره مبارکه آل‌عمران کمک بگیریم که کلید رستگاری را در دستان ما قرار می‌دهد و ما را به شکیبایی، بردباری، صبر پیشه کردن و توصیه دیگران به صبر و مرابطه با امام(ع) و داشتن تقوای الهی توصیه می‌کند. امام باقر(ع) در تفسیر این آیه شریفه می‌فرماید که خداوند از مؤمنان می‌خواهد تا برای انجام فرایض شکیبا باشند، با امام منتظر(عج) در ارتباط باشند و خود را به رشته ولایت او پیوند دهند و بر خدمت و همراهی و یاری او مداومت داشته باشند و گردن نهند.
ایکنا ـ سخن پایانی ...
در کتاب «صحیفه عسگریه» به قلم استاد جواد محدثی می‌خوانیم که از امام حسن عسگری(ع) دعایی در جهت افزایش روزی خواسته شد و حضرت پس از آنکه از خداوند متعال روزی فراخ و عمر طولانی طلب می‌کنند در بخشی از دعا اینگونه به یارانشان تعلیم می‌دهند که از خداوند بخواهید «بر من منت بگذار و مرا یاری ده تا دین تو را یاری دهم و غیر از مرا به جای من قرار مده».
انتهای پیام
