به گزارش ایکنا از قم، در قسمت اول دعای این روز از خدا میخواهیم که ما را از این که او را آزار دهیم، نجات دهد و آنچه در شرح دعای امروز مهم جلوه میکند، این است که بدانیم خداوند آزار و اذیت نمیبیند، زیرا با فرض اینکه اگر خدا آزار و اذیت ببیند، دیگر کامل نیست واین امر با صفات خداوند که کمال مطلق است منافات دارد، پس باید ببینیم منظور از اذیت خداوند چیست؟
قرآن کریم در آیه 57سوره احزاب به این موضوع اشاره کرده است: «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُاللَّهُ فِیالدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّلَهُمْ عَذَابًا مُّهِیناً: آنان که خدا و رسول را آزار و اذیت میکنند، خدا آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده و بر آنان عذابی با ذلت و خواری مهیا ساخته است.»
علامه طباطبایی (ره) در کتاب المیزان جلد6 صفحه 508 میگوید: خدای تعالی منزه است از اینکه کسی او را بیازارد و یا هر چیزی که بویی از نقص و خواری داشته باشد به ساحت او راه یابد، پس اگر در این آیه میبینیم که خدا را در اذیت شدن با رسولش شریک کرده، میفهمیم که خواسته است رسولش را احترام کند و نیز اشاره کند که هرکس قصد سوئی نسبت به رسول اکرم (ص) کند در حقیقت به خدا هم قصد کرده است.
در دعای روز بیستوچهارم ماه رمضان میخوانیم:
«اَللّهُمَّ إنِّی أسئلُکَ فیهِ مایُرضیکَ وَ أعُوذُ بِکَ مِمّا یُؤذیکَ وَ أسئلُکَ التَّوفیقَ فیهِ لِأَنْ اُطیعَکَ وَ لاأعْصِیَکَ یا جواد السّائلینَ: خدایا! در این روز آنچه را که رضای تو در اوست از تو درخواست میکنم ، و از آنچه تو را ناپسند است به تو پناه می برم ، و از تو توفیق میخواهم که دراین روز به فرمان تو باشم وهیچ نافرمانی نکنم, ای عطا بخش سئوال کنندگان.»
انتهای پیام