ضرورت کاهش رنج و آلام مردم در دوران محدودیت‌های کرونایی
کد خبر: 3969392
تاریخ انتشار : ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۳:۰۹
عضو هیئت‌ علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن تأکید کرد:

ضرورت کاهش رنج و آلام مردم در دوران محدودیت‌های کرونایی

عضو هیئت‌ علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن با بیان نکاتی از جزء ۲۲ قرآن کریم بر کمک به کاهش رنج مردم در این روزها تأکید کرد و گفت: در دورانی که مشکلات معیشتی آرامش روان انسان‌ها را به هم ریخته است و محدودیت‌های کرونایی تاب‌آوری روحی آنان را با چالش روبرو کرده است، بیایید همراه هم باشیم و مانند دشمنان علی(ع) نباشیم و به دیگران آزار نرسانیم.

به کاهش آلام و رنج‌های همدیگر کمک کنیمسیدعلی سادات فخر، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن در گفت‌وگو با ایکنا از قم، در تفسیر آیاتی از جزء ۲۲ قرآن کریم، اظهار کرد: یکی از آیات مهم این جزء، آیه ۵۸ سوره احزاب است که در آن بیان‌ شده است «وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِينا؛ و آنان که مردان و زنان با ایمان بی‌تقصیر و گناه را بیازارند بترسند که دانسته بار تهمت و گناه آشکار بزرگی را برداشته‌اند.»

وی افزود: نکته مهمی که از این آیه برداشت می‌شود این است که زندگی دنیایی با سختی همراه است که این موضوع در آیه چهارم سوره بلد نیز آمده است و رسالت انبیای الهی این است که مردم را راهنمایی کنند و آنان را با سبک زندگی ایمانی آشنا کنند و یکی از دستورات آنان غم‌خواری، همراهی و همدلی با دیگران است و تا جایی که ممکن است از رنج آنان کاسته شود.

سادات فخر ادامه داد: یکی از اقسام غم‌خواری و همدلی، کمک‌های مالی است که مردم خیرخواه و نیکوکار در همه روزهای سال به‌ویژه ایام‌الله اقدام می‌کنند و کمک‌های مؤمنانه خود را به تهیدستان و کم‌برخوداران تقدیم می‌کنند؛ در قرآن به توانگران دستور داده‌ شده که باید از قدرت مالی خود به دیگران انفاق کنند تا اندکی از رنج آنان را کاهش دهد در همین راستا در آیه هفتم سوره طلاق نیز آمده است «لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ، وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ، فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّه‏؛ این نوع کمک‌ها بسیار کارگشا است، اما رنج روانی را باید با وسیله‌ای دیگر التیام بخشید.»

عضو هیئت‌ علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مهم‌ترین رنج انسان‌ها در زندگی را آن‌ چیزی که بر روح و روان آنان تأثیر می‌گذارد و ادامه زندگی را برای آنان با چالش روبرو می‌کند دانست و گفت: متأسفانه برخی از آدم‌ها با زبان و رفتارشان آتشی در دل‌های مردم به‌ویژه مؤمنان برپا می‌کنند که التیام آن بسیار سخت است، شیخ طوسی که در میان بزرگان به شیخ الطائفه مشهور است در کتاب التبیان فی تفسیر القرآن گفته است که آیه ۵۸ سوره احزاب درباره علی(ع) است که مردم او را آزار می‌دادند.

وی بر کمک به کاهش رنج مردم در این روزها تأکید کرد و گفت: در دورانی که مشکلات معیشتی آرامش روان انسان‌ها را به‌هم‌ ریخته است و محدودیت‌های کرونایی تاب‌آوری روحی آنان را با چالش روبرو کرده است، بیایید همراه هم باشیم و مانند دشمنان علی(ع) نباشیم و به دیگران آزار نرسانیم.

سادات فخر یکی دیگر از آیات مهم این جزء از قرآن کریم را آیه ۳۲ سوره فاطر بیان کرد و ادامه داد: در این آیه آمده است «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِير؛ سپس اين كتاب را به كسانى از بندگان خويش كه برگزيده‌‏ايم به ميراث داديم و برخى از آنان، ستمکارِ با خویش‌اند و برخى ميانه‌‏رو و برخى با اذن خداوند در كارهاى نيک پيشتازند؛ اين همان بخشش بزرگ است.»

وی در خصوص نکات دریافت شده از این آیه اظهار کرد: هدف اصلی از امت‌سازی اسلام ایجاد جامعه‌ای است که در آن مردم بر اساس کتاب و امام زندگی خود را سامان دهند؛ در دین مبین اسلام قرآن کتاب راهنمای مردم است و امام هدایت‌گر آنان به‌سوی خیرات است و او پیشرو است، برخی امام را می‌شناسند و به دستورات آن عمل می‌کنند، اینان مقتصد و میانه‌رو هستند؛ اما برخی ناآگاه هستند و امام را نمی‌شناسند، اینان به خود ظلم می‌کنند.

پژوهشگر قرآنی اظهار کرد: رحمت گسترده خداوند باعث شده است که در این بیان وحیانی نیز نخست سخن از کسانی بگوید که به خودشان ستم می‌کنند «فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ»؛ پروردگار مهربان از اینان انتظار دارد که از رحمت خداوندگاری ناامید نشوند و از ستم به خودشان دست‌ بردارند و اعتماد به کرم و آمرزش الهی بکنند و به امام بپیوندند.

وی گفت: در مرتبه دوم از کسانی نام می‌برد که «مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ» هستند؛ این افراد چون رفتار خوب انجام می‌دهند به احتمال زیاد با تکیه بر همین اعمال انتظار دارند، خداوند با آنان رفتاری متفاوت انجام دهد؛ همین نگاه و انتظار است که آنان را به عجب و خودشیفتگی نزدیک می‌کنند در صورتی که آنان باید با بیم و امید زندگی کنند و از خداوند بخواهند تا اعمال آنان را بپذیرد.

انتهای پیام
captcha