دعای روز اول ماه رمضان / خدایا مرا از خواب بی‌خبری بیدار کن

به گزارش ایکنا از قم، بار دیگر، ماه مبارک رمضان فرا رسید؛ ماهی که سراسر مهر و رحمت و امید و نعمت است؛ عید اولیای الهی و بهار قرآن، گلستان دعا و بوستان مناجات با معبود. رمضان، ماه دعا، ماه اطاعت و بندگی است و دعا یعنی خواندن حق و رو آوردن به سوی او، در ماه رمضان مستجاب است. رمضان، ماهی است که مؤمن را سوار بر بال فرشته‌ها به عرش می‌برد.

 امروز اولین روز از این ماه باعظمت و پر خیر و برکت است و به‌‌مناسبت فرارسیدن نخستین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه توضیحی درباره آن در ادامه می‌آید:

«اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیا عَنِ الْمُجْرِمِینَ؛ خداوندا، روزه‌ام را در این روز مانند روزه روزه‌داران و شب‌زنده‌داری‌ام را مانند شب‌زنده‌داری شب‌زنده‌داران قرار ده؛ و مرا در این روز از خواب بی‌خبران بیدار کن و گناهم را در این روز ببخشای، ای معبود جهانیان و از من درگذر، ای در گذرنده گنهکاران.»

آیت‌الله مجتهدی در شرح دعای روز اول ماه مبارک رمضان این‌گونه آورده است:

اقسام روزه به سه دسته روزه عام، روزه خاص و روزه خاص‌الخاص تقسیم می‌شوند. روزه عام همان روزه‌ای است که عموم مردم می‌گیرند؛ نمی‌خورند و نمی‌آشامند، ولی متأسفانه به نامحرم هم نگاه می‌کند، گناه هم می‌کند و حجابش را هم مراعات نمی‌کند؛ بنابراین روزه عام روزه‌ای است که انسان تنها از اموری که روزه را باطل می‌کند خودداری می‌کند و روزه‌اش هم درست است.

روزه خاص روزه‌ای است که روزه‌دار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خود‌داری می‌کند اعضا و جوارحش هم روزه دارد، چشمش را هم از معصیت می‌بندد و سحر که روزه می‌گیرد نیت می‌کند که خدایا من همه اعضا و جوارحم روزه است، گوشم غیبت نمی‌شنود، آواز حرام نمی‌شنود، زبانم غیبت نمی‌کند ‌و به نامحرم نگاه نمی‌کند و... این روزه خاص است.

امام صادق(ع) می‌فرماید: «اذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَبَصَرُكَ وَلِسَانُكَ عَنِ الْكَذِبِ وَالْمَحَارِمِ‌، وَدَعْ أَذَى الْخَادِمِ، وَلْيَكُنْ عَلَيْكَ وَقَارٌ وَسَكِينَةٌ يَوْمَ صِيَامِكَ‌، وَلا تَجْعَلْ يَوْمَ فِطْرِكَ وَصَوْمِكَ سَوَاءً‌؛ آن‌گاه که روزه می‌گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‌دار باشند یعنی از گناهان پرهیز کنند.»

بر اساس این حدیث خانم‌ها وقتی روزه می‌گیرند مرجع تقلید آن‌ها باید حدود حجاب را مشخص کند و بانوان رعایت کنند و لذا اگر حجاب خود را رعایت کنند روزه آن‌ها مورد قبول خداوند واقع می‌شود اما روزه خاص نیست. روزه خاص بالاتر از روزه عام است و در این روزه غیر از خدا هیچ چیز دیگری نباید در دل روزه‌دار باشد.

اگر در ماه رمضان در همه اموری که انجام می‌دهیم مانند نماز شب، نماز جماعت، پای منبر می‌نشینم، درس می‌خوانم، روزه می‌گیرم، فقط خداوند را در نظر داشته باشیم و به هیچ کس توجه نکنیم و همه کارها برای خدا باشد؛ این روزه خاص‌الخاص تحقق می‌یابد.

وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ؛ خدایا در ماه رمضان قیام مرا قیام قائمین قرار بده. یعنی شب که نماز شب می‌خوانم، قیامم قیام قائمین باشد، قائمین آن‌هایی هستند که در نماز از خوف خدا گریه و زاری می‌‌کنند. حاج میرزا علی محدث‌زاده پسر بزرگ شیخ عباس قمی(ره) نقل می‌کرد: پدرم وقتی نماز شب می‌خواند آن‌طور از خوف خدا گریه می‌کرد که ما از صدای گریه ایشان از خواب می‌پریدیم.

باید نماز، نماز شبی باشد که از روی عشق باشد، چراکه خروس هم نماز شب می‌خواند، ولی عشق ندارد لذا شاعر گفته: ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز / کان سوخته را جان شد و آواز نیامد.

«قیام ما را قیام قائمین قرار بده»؛ یعنی نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده؛ برای نماز شب از خواب باید بپریم نه اینکه ساعت کوک کنیم تا بیدار شویم. خودمان بیدار شویم آن نماز شب است.