شاعران هندی برای کودک و نوجوان سرودند
شاعران هندی در نشست مجازی در قالب‌های گوناگون برای کودکان و نوجوانان شعرسرایی کردند.
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ نشست مجازی «دریچه‌ای به شعر کودک و نوجوان» جمعه شب ۲۰ فروردین با حضور شاعران و اساتید فارسی زبان ایران و هند به همت گروه هندیران برگزار شد.علیرضا قزوه، وابسته فرهنگی ایران در دهلی‌نو در این نشست گفت: با توجه به اینکه هندوستان در روزگاری مهد شعر فارسی بود و بزرگانی، چون خسرو و بیدل و ... را داشت، اکنون حدود کمتر از بیست شاعر فارسی‌زبان دارد که همه تربیت شده انجمن‌های ادبی بیدل در سال‌های اخیر هستند و در شعر کودک و نوجوان به زبان فارسی تاکنون سابقه‌ای نداشته‌اند.
وی افزود: پنج شاعر از هندوستان نخستین شعر‌های خود در قالب شعر کودک و نوجوان را به زبان فارسی در این نشست در گروه بین‌المللی هندیران ارائه می‌دهند. این نشست با انگیزه شکل‌گیری و رشد شعر کودک و نوجوان فارسی در هند برگزار شده است و امیدواریم در آینده شعر‌های بیشتری را از این شاعران شاهد باشیم.
شعر پدر از اخلاق آهن
پدرم مهربان و با اخلاق
پدرم خوش‌بیان و خندان است
من دعا می‌کنم به جان پدر
پدرم مرد دین و ایمان است
**
پدرم شاعر و نویسندہ
پدرم مرد دانش و تقواست
پدرم اھل زحمت و کوشش
بهترین دوستم در این دنیاست
**
می‌خرد او برای من هدیه
هدیه‌اش گاه دفتر است و کتاب
گاه او قصه نیز می‌گوید
با همان قصه می‌رویم به خواب
**
می‌شود او شریک بازی ما
بازی توپ و بازی شطرنج
پدرم مرد شادمانی‌هاست
هیچ وقت او نگفته است از رنج
**
پدرم دوستدار زیبایی است
پدرم دوستدار مردم شهر
با همه یار و همدم است و رفیق
پدرم با کسی نکرده قهر
شعر برای دخترم آریا از بلرام شکلا
گل به دامن دارد آن گل نازنین
در برم ماهی‌ست، چون ماه برین
فکر او در آسمان پیش خداست
شب که او سر می‌گذارد بر زمین
خانه را از بوی گل پر کرده است
عطر آن لبخند‌های دلنشین
چند ماهه گرچه ماهم شد هنوز
ماه از زیبایی‌اش شد خوشه‌چین
مرحبا بر مهرَکَم، صد مرحبا
آفرین بر ماه من! صد آفرین
گر ندیدی غنچه خندان به باغ
دخترم را در کنار من ببین
شعر پرواز ازسرویش تریپاتی (سرمست)
ای کودکم،ای کودکم
صبح آمده، صبح آمده
نام خدا را یاد کن
با خنده دل را شاد کن
**
آن آسمان و این زمین
هرجای دنیا را ببین
پروانه شو پر باز کن
پرواز کن پرواز کن
**
در این جهان یک گل تویی
قمری تویی، بلبل تویی
پر می‌کشی در آسمان
با توست دنیا مهربان
**
بار دگر پرواز کن
دستِ دعا را باز کن
با شادمانی یار شو
از خواب خوش بیدار شو
شعر خدای مهربان از مهدی باقر
خدا را دوست می‌دارم
خدای مهربانم را
خدایی که بنا کرده
زمین و آسمانم را
**
جهان را آفریدی تو
جهان را قلب و جان هستی
همه عالم نشان توست
تو اما بی نشان هستی
**
تو ای خورشید و ماه من
دلم را نور باران کن
شبیه یک گل زیبا
مرا خندان و شادان کن
**
شبیه باغ پر از گل
مرا آباد کن آباد
چو طوطی در قفس ماندم
مرا آزاد کن آزاد
شعر سرزمین ما از محمد عرفان
سلام ای سرزمین ما
سلام ای کشور زیبا
که شد هندوستان نامت
بود هیمالیا بامت
تویی پهناور و پر گل
پر از طاووسی و بلبل
دیار شعر و عرفانی
دیار عشق و ایمانی
دیار بیدل و خسرو
برایم افتخاری تو
در ادامه این نشست، هرمز فرهادی، شاعر درباره سروده‌های شاعران فارسی‌زبان هند گفت: شعر یک حادثه است و آنچه این پدیده را ملموس می‌کند کلمه است. کلمه در ابتدا روح بود و وقتی تجسم یافت جسم و در خیال شناور شد و در قالب شعر تجلی یافت و آدم خاکی را شاعر کرد.
وی افزود: شاید بشود تجسم نزدیکی از خیال را ترسیم کرد، اما حس را نمی‌شود با کلمه نوشت یا خیال را با رنگ‌ها نقاشی کرد. زیرا خیال مکانیسمی است که حس را بر می‌انگیزاند و همین برانگیختن است که شعر در خیال شاعر غلیان می‌کند و او پدر را اینگونه می‌سراید: «می‌شود او شریک بازی ما/ بازی توپ و بازی شطرنج/ پدرم مرد شادمانی‌هاست/ هیچ وقت او نگفته است از رنج».
فرهادی ادامه داد: زبان شاعر ساده و صمیمی بوده و انتخاب قالب چهار پاره برای بیان این احساس هوشمندانه است.
در ادامه این نشست شاعرانی همچون رضا اسماعیلی، افشین علا، محمود پوروهاب و ... شعرهایی در قالب شعر کودک و نوجوان ارائه کردند.
