مفهوم واژه‌های «زور» و «لغو» در قرآن کریم
استاد حوزه علمیه به تبیین معنای زور و لغو در آیات سوره فرقان پرداخت و تأکید کرد: غنای باطل یکی از مصادیق زور است که البته برخی از فقها غنا را مختص کلام دانسته‌اند.
به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، دهم اسفندماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه فرقان به آیه 72 «وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا» اشاره کرد و گفت: زور به معنای باطل است و یکی از مصادیق آن غناست که جناب شیخ طوسی در تبیان بیان کرده است. همچنین آیه 30 حج را در ادله حرمت غنا مطرح کرده است.
وی افزود: شیخ طوسی در تفسیر قول زور در ذیل آیه 30 حج «...وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ» روایاتی را آورده که زور به معنای غناست؛ البته شیخ طوسی قصد دارد ثابت کند غنا کیفیت صدا و نه محتوای صدا هست، بنابراین اگر قرآن هم به شکل غنایی بخواند حرام است؛ البته خود ایشان اشکال کرده است که غنا از مقوله کلام است.
آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: شیخ در این زمینه فتوا داده است که البته بنده به غنا پرداخته و بحث کرده‌ام و فرمایش شیخ را به این گستردگی قبول ندارم؛ باز تأکید می‌کنم که زور به معنای باطل است و اگر در روایات به غنا تفسیر شده است، به دلیل این است که غنا نوعی از باطل است که البته بنده عرض کرده‌ام هر نوع خواندن و موسیقی حرام نیست.
وی با اشاره به واژه لغو در ادامه آیه با بیان اینکه لغو به معنای امر بیهوده و چیزی است که فایده برای دنیا و آخرت انسان ندارد، تصریح کرد: عباد رحمان کسانی که هستند که از کنار لغو با کرامت گذر می‌کنند.
وی اظهار کرد: البته فواید متفاوت هستند، برخی کارها را انسان انجام می‌دهد و باعث تقرب الی الله و ساختن آخرت می‌شود و برخی امور منافع دنیوی دارند که باز مراتبی دارد؛ گاهی انسان کاری می‌کند که امور زندگی خود و خانواده را اداره کند و گاهی کاری را برای سلامت جسم و روح انجام می‌دهد که اینها لغو نیستند.
استاد سطح خارج حوزه علمیه اظهار کرد: ظاهر آیه این است که اینها از لغو با کرامت عبور می‌کنند؛ یعنی خودشان اهل لغو نیستند و کارهایشان همه یا منفعت دنیوی یا اخروی دارد، اما نسبت به لغوهای دیگران هم واکنشی ندارند و برخورد نمی‌کنند؛ البته اگر کسی غذاخوردن و خوابیدن را هم با نیت خالصانه و برای خدا انجام دهد، خودش کار لغوی نیست.
رئیس مؤسسه رواق حکمت بیان کرد: لغو حرام نیست و نهی از منکر هم در امور حرام باید انجام شود؛ بنابراین عبادالرحمان با کرامت از کار آن می‌گذرند.
وی اظهار کرد: در ادامه به اوصاف دیگری از عبادالرحمان پرداخته و فرموده است که وقتی به نشانه‌های الهی اعم از آیات قرآن و پدیده‌های طبیعی مانند روز و شب و باد و باران و ابر و ... می‌رسند از کنار آن بی‌توجه عبور نمی‌کنند.
استاد حوزه علمیه گفت: در قرآن بیش از همه بر توحید ربوبی تأکید شده است و همه موجودات تحت این ربوبیت اداره می‌شوند؛ عبادالرحمان وقتی به این آیات می‌رسند، تذکر پیدا می‌کنند، البته ضرورتاً ذکر لفظی نیست، بلکه قلب و ذهنشان دائما متوجه خداوند است.
وی افزود: همه موجودات عالم تسبیح می‌گویند، گرچه ما تسبیح آنها را نمی‌فهمیم، البته فهم این تسبیح ریاضت‌هایی نیاز دارد و بدون تحمل این سختی‌ها ممکن نیست و اگر پیامبر هم به قاب قوسین رسید، متحمل سختی‌های فراونی شد و به تعبیر شهید بهشتی، بهشت را به بها می‌دهند و نه به بهانه.
انتهای پیام
