حسین فدایی حسین، کارگردان و نمایشنامهنویس در گفتوگو با ایکنا اظهار کرد: تئاتر به دلیل ویژگیهای ذاتی که دارد بیشترین آسیب را از کرونا دیده است، زیرا به واسطه حضور تماشاگر و عوامل نمایش در سالن حجم جمعیتی بیش از دیگر بخشهای هنر است، پس تئاتر در تولید و اجرا به نوعی در این ایام کلا تعطیل شده بود. این مسئله نیز از آنجا نشئت گرفته که تئاتر ما به شدت به شکل اجرایی متکی و هیچگاه مسیرهای دیگر نیازموده است.
وی افزود: به هر حال وقتی تعطیلی تئاتر زمانش طولانی شد، راهکارهایی مطرح شد تا هم بتوان اجرا را از سر گرفت هم اینکه بتوان هنر گرم را مجدد احیا کرد، به ویژه که عده بسیاری از هنرمندان از طریق فعالیت در این حوزه امر معاش میکنند. اصلیترین گزینه در این میان اکران آنلاین بود، اما متاسفانه این طرح با موفقیت اجرا نشد، زیرا بسیاری از اهالی تئاتر از اساس با این روش مخالف بودند. آنها بیان میکردند این شکل از اجرا با ماهیت تئاتر تفاوت آشکار دارد، البته دیدگاه آنها تا حدی درست است، اما به شخصه با آن موافق نیستم، چون این امر در شرایطی که امکان اجرا وجود ندارد، حداقل کاری است که میتوان انجام داد.
این کارگردان تئاتر اضافه کرد: نکته دیگری که در این میان وجود دارد، کارکرد آموزشی تئاتر است. این هنر میتواند اهرمی برای آموزش مسائلی باشد که برای مبارزه با کرونا لازم است. برای مثال من دست به ریسکی بزرگ زدم. آنهم اجرای تئاتری برای کودکان در تالار هنر بود. ما به واسطه این نمایش به کودکان و والدین آنها آموختیم که چگونه با بیماری کرونا روبهرو شوند. در ضمن به واسطه همین نمایش تلاش شد تا حس امید نیز در خانواده بیشتر شود، چون متاسفانه اتفاقات اخیر نوعی ترس در جامعه ایجاد کرده است.
کارگردان نمایش «بچه یاکریمها» در پاسخ به این سوال که تامین نیازهای معیشتی تئاتریان در ایام کرونایی هم چنین توضیح داد: همانگونه که گفتم باید به دنبال راهکارهای جدید بود، چون باور داشته باشید دیگر تئاتر به روزهای گذشته باز نخواهد گشت و تا سالها تاثیرات کرونا همچنان باقی خواهد مانند. پس اگر بخواهیم دست روی دست بگذاریم تئاترمان از بین خواهد رفت. برای همین توصیه میکنم تئاتر آنلاین را جدیتر بگیرم، البته درک میکنم هیچگاه تئاتر آنلاین نخواهد توانست جای تئاتر واقعی را بگیرد، اما به هر حال کاری است که در این شرایط میتوان انجام داد. درضمن امیدوارم منتقدان تئاتر آنلاین، وقتی از این روش ایراد میگیرند، راهکارهای پیشنهادی خود را هم ارائه دهند.
وی متذکر شد: درباره مخاطبان تئاتر هم باید بگویم نمیشود مردم را به زور مجبور کرد که به سالنهای نمایش بیایند اما به هر حال هستند مخاطبانی که دوست دارند تئاتر را در سالنها ببینند، البته آنها به این نکته نیز واقفند که با رعایت پروتکلهای بهداشتی سالنهای نمایش یکی از امنترین محلها برای مردم است. با این توضیح باید نیازهای این قشر نیز تامین شود.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: نکته انتهایی به بحث درآمدزایی تئاتر آنلاین بر میگردد. اگر در این زمینه کار حرفهای صورت گیرد با فروش نمایشها به شبکهها و وی.او.دیها میتوان برای تئاتر درآمدزایی کرد، هرچند باید سیاستهای اندیشید تا محصولات تئاتری با قیمت خوبی خریداری شود.
عضو سابق هیئت مؤسس گروه تئاتر آیین در پایان تاکید کرد: به یاد دارم در گذشته تله تئاتر در تلویزیون پخش میشد. این اتفاق باز هم میتواند رخ دهد، یعنی تلویزیون با خرید تئاترهای ضبط شده به احیای این هنر کمک کند، همچنین خود با ساخت تله تئاتر ، باعث اتفاقی شود که در گذشته وجود داشت ولی مدتهاست که به فراموشی سپرده شده است.
انتهای پیام