حجتالاسلام والمسلمین حسن یوسفزاده، عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی(ص) العالمیه، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا اعمال تحریمهای اقتصادی آمریکا علیه ایران را از بعد جامعهشناختی و فرهنگی - اجتماعی قابل بررسی دانست و اظهار کرد: تحریمها میخواهند از طریق فشاری که بر مردم وارد میآورند، فاصله بین حاکمیت و مردم را زیاد کنند. وقتی سرمایه اجتماعی افول میکند، حاکمیت تحت فشار قرار میگیرد. در این صورت روابطش را در ابعاد بینالملل باید تنظیم کند و به احتمال قوی این فشار دوجانبه خواهد بود، یعنی هم فشار از بیرون و هم فشار از درون است. رسانهها هم به عنوان رکن دموکراسی بهویژه در جهان امروز باید فعالیتهای خودشان را در همین چارچوب تعریف کنند تا بتوانند در پیشبرد اهداف کشورهای خودشان کوشا باشند.این دارنده دکترای فرهنگ و ارتباطات در مورد نقش رسانههای برونمرزی در شکلگیری ذهنیت مردم جهان درباره محدودیتهای اقتصادی ایجاد شده علیه کشورمان گفت: رسانههای جمعی نه تنها میتوانند مثمرثمر باشند، بلکه بیشترین نقش را میتوانند ایفا کنند، چون این رسانهها به عنوان رکن اساسی دموکراسی نقش بزرگی را ایفا میکنند و امروز اگر تحریمها ابعاد اجتماعی و فرهنگی پیدا میکند، دلیلش این است که رسانههای جمعی هم در جهت نشان دادن آثار تحریم از نظر مقابله با تحریم مؤثر هستند؛ یعنی رسانههای جمعی ما(رسانههای جمهوری اسلامی ایران) و رسانههای مربوط به مقاومت باید در این جهت در خط مقدم جبهه مبارزه با استکبار و مبارزه با جبهه سرمایهداری قرار گیرند و بتوانند نقش خودشان را ایفا کنند و در واقع ظالمانه بودن این تحریمها را نشان دهند.لزوم توجه به ارتباطات میانفرهنگییوسفزاده درباره اینکه رسانههای جمعی به ویژه پرس تیوی در این شرایط باید چه دستورالعملی را اتخاذ کنند تا روشنگریهای لازم را نسبت به آنچه در حوزه بینالملل علیه ایران وجود دارد صورتبندی کنند، گفت: در مقایسه پرس تیوی با دیگر رسانههای جمعی که داریم به این نکته باید توجه داشت که وارد حوزه ارتباطات میانفرهنگی شویم؛ در ارتباطات میانفرهنگی زبان، نقش اصلی را ایفا میکند، پرس تی وی به خاطر اینکه به زبان مخاطب برنامه تولید میکند، نقشش در این زمینه مثبت است و همین که واقعیات ایران را بازنمایی کند و نشان دهد دشمن با اغراض خاصی در حال انعکاس ناامیدی و یأس از جامعه ایران است در حالی که مردم زندگی خودشان را میکنند، روی واقعی سکه را در جهان مینمایاند. از طرف دیگر هم باید نقطهضعفهای دشمن و پارادوکسهایی را که در رفتار و عمل و در دیدگاه و گفتارش وجود دارد رصد و شکار کند تا به همگان یادآور شود که فقط نباید به شعار دشمن نگاه کرد.وی گفت: امروزه این شبکه به عنوان یک رسانه بینالمللی جا افتاده و برای نخبگان دنیا محل مراجعه شده و این روند مرجع شدن را در راستای انعکاس تحولات جهان اسلام میتوان به حد کافی استفاده کرد، زیرا به هر حال رسانه امروز در همه جا رسوخ و نفوذ دارد و همه میتوانند از ابزارهایی که رسانه دارد استفاده کند.این فعال رسانهای درباره نقاط قوت رسانههای برونمرزی در تولید محتوا و مباحث حساسی مثل روابط ایران و آمریکا، تصریح کرد: رسانههای برونمرزی ما به دلیل تفاوتی که با رسانههای داخلی دارند، فعالیتهایشان در چارچوب دیگری تعریف شده و مخاطبش متفاوت است. بنابراین ظرافتهای دیگری دارند که ما در رسانههای جمعی داخلی آن را نداریم؛ لذا برای اینکه رسانهای موفقتر شود، لازم است نقاط ضعفش را کنار بگذارد تا بتواند در این بازار رقابت برنده خوبی باشد. نکته دیگر اینکه گزارشگران این شبکه از تبحر و مهارت خوبی برخوردارند.
اسلامستیزی و ایرانهراسی؛ رویکرد ویژه سینمای غرب
یوسفزاده تأکید کرد: یکی از جامعهشناسان برجسته بحثی در تحلیل پدیدههای اجتماعی دارد و معتقد است برای اینکه اثر یا تأثیر یک عامل در دنیا بررسی شود باید آن عامل یا پدیده، نادیده گرفته شود و بعد بررسی شود که اگر این عامل و عنصر نبود چه اتفاقی میافتاد. شاید الان اگر بخواهیم کارکردها یا اثرات مثبت پرس تی وی را بسنجیم، باید ببینیم اگر این شبکه وجود نداشت چه خلاهایی ایجاد میشد. اگر از این زاویه وارد تحلیل شویم، نتیجه دیگری میگیریم و آن اینکه در پیشبرد اهداف بلند و انسانی انقلاب اسلامی ما و در پیشبرد دیپلماسی عمومی نظام جمهوری اسلامی، فقدان پرس تی وی اتفاق بدی است.
وی در انتهای این گفتوگو تأکید کرد: در جهان امروز جنگ اصلی را رسانهها رقم میزنند، چون با خبررسانی که به واسطه این ابزار صورت میگیرد، مقیاس حق و باطل تغییر میکند. برای همین هم کشورهای صاحب قدرت بیشترین سرمایهگذاری خود را در این زمینه انجام میدهند. این اتفاق را به صورت ویژه در سینما شاهد هستیم، چون هر ساله فیلمهای متعددی تولید میشود که در آن اسلامستیزی و ایرانهراسی هدف است. در چنین شرایطی ضروری است تا رسانههای ما هم این نکته را همهجانبه مد نظر قرار دهند و این تصور که هنر صرفاً برای هنر است، کنار گذاشته شود و در برابر اتفاقات دنیا هوشمندانهتر عکسالعمل نشان دهند.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام