آيت‌الله مهدی قاضی دار فانی را وداع گفت
گروه سياسی و اجتماعی: آيت‌الله مهدی قاضی عضو برجسته جامعه مدرسين حوزه علميه قم، شب گذشته اول آذرماه دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، شعبه قم، آيت‌الله مهدی قاضی، رييس دانشگاه قم و عضو برجسته جامعه مدرسين حوزه علميه قم كه مدت‌ها به علت بيماری تحت مراقبت قرار داشت، شب گذشته به علت كهولت سن و بيماری دارفانی را وداع گفت.
يادآوری می شود، آيت‌الله شيخ مهدی قاضی در 5 بهمن سال 1306 شمسی ، در خانواده‌ای مذهبی، در خرم‌آباد چشم به جهان گشود. كودكی و نوجوانی را در ولايت خويش و در كنار خانواده سپری كرد. علاقه‌اش به روحانيت باعث شد وارد حوزه خرم‌آباد شود. سپس در حوزه علميه قم تحصيلاتش را ادامه داد. پس از طی مراحل مقدمات و سطح، 12 سال در خارج فقه و اصول به تحصيل در محضر استادانی چون آيت‌الله بروجردی(ره)، امام خمينی(ره)، آيت‌الله محقق داماد و آيت‌الله مشكينی پرداخت.
آيت‌الله قاضی پس از مدتی رفت و آمد بين قم و خرم‌آباد و بعد از درگذشت آيت‌الله حاج آقا روح‌الله كمالوند مؤسس حوزه علميه خرم‌آباد، در سال 43 و به درخواست طلبه‌ها و كسب اجازه از امام خمينی(ره)، مديريت حوزه آن شهر را به عهده گرفت و در همان زمان دبيرستانی بزرگ با مساحت 10 هزار متر مربع با محيطی مذهبی تأسيس كرد.
وی قبل از انقلاب سه بار به ديدن امام در نجف رفت و همان زمان در زادگاهش اقدامات انقلابی را هم سامان داد.
آيت‌الله قاضی پس از پيروزی انقلاب، نماينده امام در خرم‌آباد شد، اما شور و شوق زمان انقلاب باعث شد قصد عزيمت به قم كند كه با كسب اجازه از امام خمينی (ره) زادگاهش را ترك كرد و در قم ساكن شد.
پس از مدتی در زمان شهيد دكتر بهشتی در قوه قضائيه مشغول به كار و معاون شورای عالی قضايی شد؛ در اين زمان ايده مدرسه عالی تربيتی قضايی طلاب مطرح شد كه رياست آن را به عهده گرفت. پس از چهار سال به علت فشار كاری فعاليت در قوه قضائيه را ترك كرد و به رياست مدرسه عالی و توسعه آن پرداخت. پس از بازگشت به قم، معاونت اداری مالی شورای مديريت حوزه علميه را بر عهده گرفت و اين كار را نيز برای تمركز بيشتر بر امور مدرسه عالی قضايی پس از هفت سال رها كرد.
در نهايت در زمان دولت ششم، مدرسه عالی قضايی تربيتی طلاب به دانشگاه جامع قم تغيير وضعيت داد و دانشگاه كه تا آن زمان زير نظر جامعه مدرسين حوزه علميه بود از آن به بعد زير نظر وزارت علوم و البته به صورت هيئت امنايی اداره شد.
آيت‌الله قاضی تا آخرين روزهای زندگی با تمام توان در جهت ارتقای سطح دانشگاه قم و توسعه كمی و كيفی اين دانشگاه از هيچ تلاشی دريغ نكرد.
يادآوری می شود، آيت‌الله شيخ مهدی قاضی در 5 بهمن سال 1306 شمسی ، در خانواده‌ای مذهبی، در خرم‌آباد چشم به جهان گشود. كودكی و نوجوانی را در ولايت خويش و در كنار خانواده سپری كرد. علاقه‌اش به روحانيت باعث شد وارد حوزه خرم‌آباد شود. سپس در حوزه علميه قم تحصيلاتش را ادامه داد. پس از طی مراحل مقدمات و سطح، 12 سال در خارج فقه و اصول به تحصيل در محضر استادانی چون آيت‌الله بروجردی(ره)، امام خمينی(ره)، آيت‌الله محقق داماد و آيت‌الله مشكينی پرداخت.
آيت‌الله قاضی پس از مدتی رفت و آمد بين قم و خرم‌آباد و بعد از درگذشت آيت‌الله حاج آقا روح‌الله كمالوند مؤسس حوزه علميه خرم‌آباد، در سال 43 و به درخواست طلبه‌ها و كسب اجازه از امام خمينی(ره)، مديريت حوزه آن شهر را به عهده گرفت و در همان زمان دبيرستانی بزرگ با مساحت 10 هزار متر مربع با محيطی مذهبی تأسيس كرد.
وی قبل از انقلاب سه بار به ديدن امام در نجف رفت و همان زمان در زادگاهش اقدامات انقلابی را هم سامان داد.
آيت‌الله قاضی پس از پيروزی انقلاب، نماينده امام در خرم‌آباد شد، اما شور و شوق زمان انقلاب باعث شد قصد عزيمت به قم كند كه با كسب اجازه از امام خمينی (ره) زادگاهش را ترك كرد و در قم ساكن شد.
پس از مدتی در زمان شهيد دكتر بهشتی در قوه قضائيه مشغول به كار و معاون شورای عالی قضايی شد؛ در اين زمان ايده مدرسه عالی تربيتی قضايی طلاب مطرح شد كه رياست آن را به عهده گرفت. پس از چهار سال به علت فشار كاری فعاليت در قوه قضائيه را ترك كرد و به رياست مدرسه عالی و توسعه آن پرداخت. پس از بازگشت به قم، معاونت اداری مالی شورای مديريت حوزه علميه را بر عهده گرفت و اين كار را نيز برای تمركز بيشتر بر امور مدرسه عالی قضايی پس از هفت سال رها كرد.
در نهايت در زمان دولت ششم، مدرسه عالی قضايی تربيتی طلاب به دانشگاه جامع قم تغيير وضعيت داد و دانشگاه كه تا آن زمان زير نظر جامعه مدرسين حوزه علميه بود از آن به بعد زير نظر وزارت علوم و البته به صورت هيئت امنايی اداره شد.
آيت‌الله قاضی تا آخرين روزهای زندگی با تمام توان در جهت ارتقای سطح دانشگاه قم و توسعه كمی و كيفی اين دانشگاه از هيچ تلاشی دريغ نكرد.
