به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از فارس، مراسم گرامیداشت هفتمین روز درگذشت مرحوم آیتالله حسین شب زندهدار جهرمی بههمت نهاد نمایندگی ولی فقیه در استان فارس، استانداری فارس و جامعه روحانیت شیراز عصر دیروز، 12 مرداد در محل مسجد الزهرا(س) شیراز برگزار شد.
در این مراسم آیتالله اسدالله ایمانی، نماینده ولی فقیه در استان فارس، سیدمحمد احمدی، استاندار فارس، آیتالله سیدمهدی شبزندهدار جهرمی، پسر آن عالم ربانی و از فقهای شورای نگهبان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی دیگر از مسئولان ارشد استان فارس حضور داشتند.
حجتالاسلام سیدابوفاضل رضوی اردکانی، امام جمعه موقت شیراز در این مراسم مرحوم آیتالله شب زندهدار را عالمی کمنظیر، فقیه، پارسا، مخلص، استادی ارزشمند و شخصیت بالایی از تبار روحانیت دانست و گفت: جایگاه آن عالم ربانی و کرسی تدریس او در حوزههای علمیه واقعاً خالی شده است.
وی با بیان اینکه در تاریخ مکتب شیعه همیشه چنین چهرههای درخشانی وجود داشته است، افزود: اگر تا به امروز مکتب اهل بیت(ع) پویا و قوی در سطح جهان مطرح است و دشمنان اسلام حساسیت خاصی بر روی این مکتب دارند، به دلیل زحمات این علما و بزرگان بعد از غیبت کبری است که انصافاً دین خود را در حفظ مکتب اسلام، کتاب و سنت رسول اکرم(ص) در تعلیم، نشر، اجرا و معرفی آن خوب ادا کردند.
حجتالاسلام رضوی اردکانی با یادآوری اینکه مرحوم شب زندهدار فقیه، پارسا و مجسمه تمام فضایل اخلاقی بود، گفت: مردم جهرم یک گوهر گرانبها را از دست دادند و شاید قرنها بگذرد و مانند او پیدا نشود و این مرد بزرگ مصداق حدیث « اذا مات العالم ثُلٌمَ فی السلام ثُلمةً لا یسٌدها شیء؛ هنگامی که عالمی بمیرد در اسلام شکافی ایجاد میشود که تا روز قیامت هیچ چیز جای آن را پر نمیکند» بود.
امام جمعه موقت شیراز در ادامه اشاره به زندگی آن مرحوم داشت و گفت: آن عالم ربانی در سال 1308 هجری شمسی در جهرم دیده به جهان گشود و دروس ابتدایی و مکتبخانه را در جهرم و در نزد علمایی چون حاج آقا اصفهانی، نمازی و آیتالله حقشناس گذراند.
وی با بیان اینکه شکلگیری شخصیت و تکامل فضایل اخلاقی آن مرحوم از آیتالله حقشناس بود، گفت: مسئله ایشان با آیتالله حقشناس، مسئله استاد و شاگرد نبود بلکه مسئله عاشق و معشوق بود و ایشان در وجود آن مرد الهی فانی بود.
حجتالاسلام رضوی اردکانی خاطرنشان کرد: مرحوم شب زندهدار پس از آن به شیراز آمد و از محضر اساتیدی چون ملامحمد جواد دارابی، ملااحمد دارای، سیدعلی خفری، و همچنین آیت الله سیدعبدالعلی آیت اللهی و آیتالله العظمی محلاتی کسب فیض کرد که البته بیشترین استفادههای ایشان در محضر آیتالله ابوالحسن حدائق بود.
نویسنده کتاب «مختارنامه» ادامه داد: سرانجام جهت کسب فضائل و علوم بیشتر راهی قم شدند و در قم در مدرسه فیضیه و بعد حجتیه سکونت کردند و در محضر اساتید مرحوم آیتالله شهید صدوقی، آیتالله بهجت، آیتالله بهاءالدین، آیتالله سلطانی، آیتالله شید عبدالجواد اصفهانی، آیتالله سیدرضا صدر، آیتالله سیداحمد خوانساری، آیتاللهالعظمی بروجردی، آیتالله محقق داماد، آیتالله شیخ محمد علی اراکی، آیتالله العظمی گلپایگانی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی علوم مختلفی فراگرفتند که البته درس تفسیر ایشان عمدتاً از محضر علامه طباطبایی متأثر بود.
وی با تأکید بر اینکه تمام علوم و زحمات ایشان همه بالله بود و جز خدا به هیچ چیز توجهی نداشت، گفت: علم را برای خدا میخواند و تعبیر می کرد تا اینکه یکی از اساتید ممتاز حوزه شدند.
حجتالاسلام رضوی اردکانی، به نحوه برخورد آن عالم ربانی با شاگردانش اشاره کرد و گفت: ایشان برای تمام افراد از طلبه تا علما احترام خاصی قائل بود و این ادب، خضوع و تواضع جز از اولیای خدا از کسی متوقع نیست.
وی با بیان اینکه محال بود کسی در مجلس ایشان بنشیند و بی بهره علمی و معنوی از آن مجلس بلند شود، گفت: آن مرحوم مظهر صفا، وفا، محبت، دلسوزی ،اخلاص و حل مشکلات طلاب مراجعان و فقرا بود.