Nəcm surəsində səmavi səfər və Peyğəmbərin (s) Allahla söhbəti
Qurani-Kərimin əlli üçüncü surəsi “Nəcm” adlanır. 62 ayədən ibarət bu surə Qurani-Kərimin 27-ci surəsindədir. Məkkədə nazil olan “Nəcm” surəsi Peyğəmbərə (s) nazil olan iyirmi üçüncü surədir. Bəzi insanların fikrincə, "Nəcm" surəsi Peyğəmbərin (s) İslama dəvətini aşkar etdikdən sonra Məkkə hərəmində açıq və yüksək səslə oxuduğu ilk surədir.
Allah bu surənin birinci ayəsində Nəcmə and içdiyi üçün bu surə “Nəcm” adlandırılmışdır. Bu ayədə ulduzun enmə və batma vaxtına and içmişdir. “Ulduz” sözü Quranda on üç dəfə tək və cəm şəklində işlənmişdir.
Surənin ümumi məqsədi “rübubiyyət”, “nübüvvət” və “məad” kimi üç mövzunu vurğulamaqdır. Vəhyin həqiqətini və Peyğəmbərin (s) Cəbraillə birbaşa əlaqəsini bəyan etmək, Peyğəmbərin (s) meracını təsvir etmək, müşriklərin bütlərə inanmalarını tənqid etmək, tövbə yolunun müşriklər üçün açıq olduğunu və hər kəsin əməlinə görə məsuliyyət daşıdığını söyləmək, haqla düşmənçilikdə inad edən əvvəlki qövmlərin acı taleyinə işarə etmək bu surənin digər mövzularındandır.
“Nəcm” surəsinin əvvəlində and içdikdən sonra vəhyin həqiqətindən danışır və Peyğəmbərin (s) Cəbraillə bir mələk kimi birbaşa əlaqəsini ifadə edir. Həmçinin İslam Peyğəmbərinin (s) ilahi vəhydən başqa bir şey demədiyi vurğulanır.
Bu surənin başqa bir yerində Peyğəmbərin (s) meracından, yaxud Peyğəmbərin (s) səmaya səfərindən bəhs etmiş və həmin səfərin hissələrini təsvir etmişdir.
Sonra müşriklərin bütlər sahəsində xurafatları, mələklərə ibadət və yalnız nəfs və təəssüratlara əsaslanan digər məsələlərə toxunmuşdur. Onları danlayır və azmışlar üçün tövbə və qayıdış yolunu açıq qoyur. Onlara Allahın xüsusi bağışlanmasından xəbər verir və hər kəsin əməllərinə görə məsuliyyət daşıdığını vurğulayır.
Davamında məad məsələsinə toxunur. Məntiqli və aydın dəlillərlə onu sübut edir. Haqqın düşməni olan və düşmənçilikdə israrlı olan əvvəlki ümmətlərin acı taleyindən də bəhs edir.
Bu surədə qeyd olunan mühüm mövzulardan biri də Peyğəmbərin (s) meraca getməsi və səmavi səfəridir. Merac İslam Peyğəmbərinin (s) Məscidül-Əqsadan (Fələstində bir bölgə) səmaya səyahətidir. İslami mənbələrə görə, Peyğəmbər (s) gecə saatlarında Məkkədən Məscidül-Əqsaya hərəkət edib və oradan da səmaya qalxıb. Merac gecəsi bəzi mələklərlə görüşüb söhbət edib, cənnət əhlini və cəhənnəm əhlini görüb. Hədislərə görə, merac gecəsi Peyğəmbər (s) bir neçə peyğəmbərlə görüşmüş və Allahla söhbət etmişdir.
