چشم‌های روشنی که به بهانه غیرت دینی خاموش شدند/ حق زن در نگاه امام علی(ع)
چشم‌های روشنی که به بهانه ناموس و غیرت دینی خاموش شدند و آخرین نمونه آن چند روز پیش بود که تیغ تیز خشونت‌های ناموسی روی گردن زن جوانی دیگر به نام مونا حیدری قرار گرفت و او را به کام مرگ کشاند.
چشم‌های روشنی که به بهانه ناموس و غیرت خاموش شدند و آخرین نمونه آن چند روز پیش بود که تیغ تیز خشونت‌های ناموسی روی گردن زن جوانی دیگر به نام مونا حیدری قرار گرفت و او را به کام مرگ کشاند. در چند سال اخیر نمونههای دیگر از قتل‌های ناموسی را در اقصی نقاط کشور شاهد بوده‌‌ایم و هر کدام از این داغ‌ها با وقوع حادثه بعدی، تازه‌تر و پررنگ‌تر می‌شود و عادی جلوه دادن خشونت به بهانه ناموس‌پرستی و غیرت دینی تنها سبب رشد قارچ‌گونه قتل‌های فجیع و هولناک زنان و ایجاد رعب و وحشت در جامعه می‌شود.
سال‌هاست که واکنش نشان دادن و ارائه نظرات غیر کارشناسانه و تحلیل‌های مغرضانه به فجایعی این‌گونه، به جای یک رفتار، به یک اجبار اجتماعی تبدیل شده است و کاربران شبکه‌های مجازی به مثابه شرکت در مسابقه با انتشار پست‌ها و هشتگ‌ها و کمپین‌ها پیش از اینکه عمق فاجعه را نشان دهند بیشتر خود را در معرض نمایش می‌گذارند، در این میان اما تحلیل‌های مغرضانه و تفسیرهای به رأی بیش از سایر موارد مخرب‌تر است و امکان بروز حوادثی مشابه و قربانیان دیگر را بالا می‌برد، یکی از این موارد، نسبت دادن چنین خشونت و فاجعه جاهلانه‌ای به آموزه‌های اسلامی و غیرت دینی است.
برای این امر لازم است که به بررسی سیره پیامبران و امامان(ع) که برترین شخصیت‌های جهان اسلام هستند، بپردازیم و نحوه تعامل و رابطه با همسر را از زاویه نگاه برترین شخصیت جهان یعنی پیامبر گرامی اسلام(ص) و معیار و شاخص عدالت، امام علی(ع)، بررسی کنیم.
در همین راستا حجت‌الاسلام والمسلمین کریم مؤمنی کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا بیان کرد: تبلیغات ضد دین که پیرامون این حادثه فراگیر شده است چیزی جز وارونه جلوه دادن حقیقت اسلام و آموزه‌های قرآنی نیست، اگر یک مجرم با هر هدفی در سطح جامعه دست به اقدامی قبیح زد و دیگران از روی ناآگاهی این عمل را غیرت دینی بنامند، آیا باید به پای دین نوشت؟در هیچ یک از سیره ائمه معصوم(ع) چنین رفتارهایی انجام نشده است و بلکه مورد سرزنش قرار گرفته است.
تعبیر زیبای امام علی(ع) هنگام خاکسپاری فاطمه زهرا(س)
وی با اشاره به روایتی از امیرالمؤمنین(ع) هنگام خاکسپاری حضرت فاطمه زهرا(س)، بیان کرد: امام هنگام به خاک سپردن حضرت فاطمه(س) فرمود: «یا رسول الله قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ...؛ به راستى كه امانت پس گرفته شد» این عبارت به آن معناست که در دیدگاه امام علی(ع)، مرد مالک زن نیست بلکه زن امانت در دست اوست؛ زیباترین القاب و الفاظ را امیرالمؤمنین(ع) در منزل برای حضرت فاطمه(س) به‌کار می‌برد.
مؤمنی اظهار کرد: در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) آمده است که پس از وفات حضرت خدیجه کبری(س)، یکی از دوستان او برای ابراز همدردی و تسلیت به منزل پیامبر(ص) وارد شد، ایشان تمام قد و در نهایت ادب و احترام پیش پای او بلند شد و او را تکریم کرد، یاران پیامبر(ص) از ایشان پرسیدند: «یا رسول‌الله این زن چه کسی بود که این چنین او را تکریم کردید؟» پیامبر(ص) فرمود: «این زن، دوست خدیجه بود» در واقع اولین شخصیت جهان اسلام نه تنها به تکریم و احترام همسر خویش توجه می‌کرد بلکه احترام دوستان او را نیز واجب می‌دانست.
وی با بیان اینکه اهل بیت(ع) مهریه زنان خویش را پیش از به منزل رفتن پرداخت می‌کردند، افزود: این حقیقت سیره ائمه معصوم(ع) است، باید بنگریم در جامعه امروز ما، کدام یک از سیره ائمه معصوم(ع) رعایت می‌شود؟ اینکه جامعه ما مدعی پیروی از اهل بیت(ع) است اما تناسبی با سیره پیامبران و امامان(ع) ندارد، آیا این مسئله را باید به نام دین زد یا فاصله گرفتن ما از اهل بیت(ع)؟ انصاف این است که این موارد را فاصله گرفتن از اهل بیت(ع) بر‌شماریم.
مؤمنی اظهار کرد: در روایتی آمده است: «زن بارداری سه مرتبه خدمت امام علی(ع) آمد و گفت: یا امیرالمؤمنین! من زنا کرده‌ام مرا از گناه پاک ساز خداوند شما را پاک دارد؛ زیرا عذاب دنیا آسان‌تر از عذاب آخرتی است که تمامی ندارد» امام پس از مرتبه سوم فرمود: «خدایا این سه اقرار، به منزله سه شاهد»؛ زمانی که برای مرتبه چهارم این زن نزد امام علی(ع) آمد، امام باز هم تمام پرسش‌های گذشته را تکرار کرد و سپس سر به سوى آسمان برداشت و فرمود: «خدایا! چهار بار اقرار کرد! و تو خود به پیامبرت وحى کرده‌اى؛ اى محمد هر کس حدّى از حدود مرا تعطیل کند پس بی‌شک با من ستیز کرده و از فرمان من سرپیچی کرده و در برابر قدرت من ایستاده، پروردگارا! من حدودت را تعطیل نخواهم کرد و نمی‌خواهم با تو مخالفت کنم، بلکه مطیع فرمان تو هستم و تابع سنّت رسولت.»
زن، امانت یا ناموس مرد؟
وی تصریح کرد: در مفهوم غیرت دینی آمده است: کسی که(زن) در تعهد با مرد است حق رابطه نامشروع با دیگران را ندارد و در این مفهوم حدود و جزئیات رابطه نامشروع نیز مشخص شده است و به این آسانی نیست که هرگونه رابطه را نامشروع دانست و حکم صادر کرد.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: در فقه آمده است که اگر کسی تو را تهدید به گرفتن جان یا ناموس تو کرد، باید ناموس را فدای جان کنید، برای مثال اگر شخصی نزد مرد یا زنی رفت و به او گفت یا باید مرتکب فعل حرام با من شوی یا همسرت را می‌کشم در اینجا حکم بر اجرای فعل حرام است برای نجات جان همسر. این بدان معناست حفظ جان انسان‌ها از ناموس اولی‌تر است.
وی در پاسخ به این سؤال «با توجه به اینکه در دیدگاه امام علی(ع)، زن امانتی در دست مرد است، چگونه اسلام او را ناموس یک مرد تلقی می‌کند؟» بیان کرد: در اسلام یک حق داریم و یک ملک و حق زن(مرد) با ملک مرد(زن) فرق دارد؛ خداوند در قرآن کریم پیوند بین زن و مرد را میثاق نامیده است، میثاق به پیوند بسیار محکم گفته می‌شود که مرتبه آن از عهد بالاتر است و میثاق زن و مرد به آن معناست که تا زمانی که در تعهد با یکدیگر هستند، با هیچ کسی دیگر رابطه نامشروع نداشته باشند. بنابراین حق مرد(زن) است که همسرش به تعهد خود پاینبد باشد و این امر ارتباطی با مالکیت بر همسرش ندارد.
گفت‌وگو از محدثه نعیمی‌فرد
انتهای پیام
