قرآن بزرگترین نعمت خداوند به بشریت است
کد خبر: 3841664
تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۰:۲۶

قرآن بزرگترین نعمت خداوند به بشریت است

گروه اجتماعی ــ استاد حوزه علمیه با اشاره به آیاتی از سوره الرحمن، قرآن را بزرگترین هدیه خداوند به بشر، حتی مهمتر از خلقت انسان دانست.

قرآن بزرگترین نعمت خداوند به بشریت استبه گزارش ایکنا از قم، حجت‎الاسلام والمسلمین سید بهاء‌‌الدین ضیایی، چهارشنبه شب 20 شهریورماه در مراسم عزاداری هیأت هنر و رسانه استان قم که در مجتمع فرهنگی هدایت قم برگزارشد، با اشاره به این مطلب که سوره فجر، سوره خاص سیدالشهدا(ع) است، گفت: این مساله به نقلی از امام صادق(ع) باز می‎گردد که فرمودند سوره فجر که سوره امام حسین(ع) است را در نمازهای یومیه واجب و نافله خود قرائت کنید.

وی با ذکر این مطلب که قرآن کریم با ساخت و بافت انسان کاملا هماهنگ است، افزود: از این روی است که همیشه قرآن بر دلها می‎نشیند و برای هرسوالی یک جواب دارد؛ اگر قرآن در گوشت و پوست کسی بنشیند قطعا می‎تواند برای سوالات خود راه قرآنی بیابد.

استاد حوزه تصریح کرد: قرآن یک کتاب چند وجهی و چند بعدی است که یکی از آنها بعد، علمی قرآن است ولی هیچگاه قرآن در ابتدا خود را کتاب علم معرفی نکرده است زیرا پیش از آنکه کتاب علم باشد، خود را کتاب «ذکر» معرفی کرده است و به همین دلیل است که پیامبر را نیز مذکر می‎خواهند.

ضیایی تصریح کرد: در سوره الرحمن که سوره بخشش خداوند است، پیش از همه بخشش‎ها از جمله بخشش جان و خلقت به انسان، به ما بیان می‎کند که بزرگترین نعمت من به شما، علم القرآن است و پیامبرانی که آن را برای شما تبیین کردند؛ پس از آن است که خلقت انسان سخن می‎گوید.

وی با ذکر این مطلب که بیش از 6 هزار آیه قرآن در فطرت انسان و از مقوله ذکر است، یادآورشد: قرآن کریم ذکر و تذکری است بر همان فطرت قرآنی که خداوند در نهاد بشر قرارداده و قرآن آن را به یاد ما می آورد؛ همان گون که امام علی(ع) نیز در خطبه خویش بیان کردند که پیامبران خدا آمدند تا زیرو رو کنند و دفینه های اندیشه را به انسان نشان دهند.

استاد حوزه تصریح کرد: انسان‌ها قرآن را در فطرت خود دارند، ولی آن را فراموش کرده اند و امام حسین(ع) در کربلا با پرداخت سنگین‎ترین هزینه‎های عالم سعی کردند که این فطرت فراموش شده را تا پایان تاریخ بیدار کنند.

وی با ذکر این مطلب که در صحری کربلا دشمن با ایجاد سروصداهای بسیار اجازه سخن گفتن به امام حسین(ع) را نمی‏‎داد، یادآورشد: ایشان تا آخرین لحظه به فکر اصلاح امت بود و حتی چند روز پیش از آن نیز به دشمن خود و اسب او آب دادند؛ ایشان رحمتی برای همه عالم هستند که اگر به درستی ایشان را درک نکنیم حق مطلب را در خصوص ایشان ادا نکرده‎ایم.

ضیایی با اشاره به روایت «انا و علی(ع) ابوا هذه الامه» پیامبر(ص) تصریح کرد: پیامبر اکرم در این روایت به ما تذکر دادند که بیشتر از نسبت خونی، نسبت عقیدتی و مکتبی اهمیت دارد؛ یعنی اگر ما صالح باشیم قطعا به مقام بنوت خواهیم رسید و پس از آن به مقام برادری و سپس به مقام نفس خواهیم رسید؛ مرتبه‎ای که حضرت عباس به آن دست یافت.

انتهای پیام

captcha