به گزارش خبرنگار ایکنا، سی و پنجمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن جمهوری اسلامی ایران که این روزها در مصلای بزرگ امام خمینی(ره) تهران، هتل ارم تهران و مدرسه امام موسی کاظم(ع) شهر قم و از چند روز دیگر در مشهد مقدس - در جریان است، بدون شک یکی از بزرگترین رویدادهای فرهنگی کشور محسوب میشود.
رویدادی که در آن 370 مهمان خارجی از 84 کشور دنیا حضور دارند تا طی یک هفته رقابت قرآنی، قاریان و حافظان برگزیده این دوره از مسابقات به مردم و علاقهمندان فعالیتهای قرآنی معرفی شوند.
موضوعی که طی روزهای گذشته و در زمان برگزاری مسابقات تا به اینجای کار بیش از هر چیز دیگری به ذهن آمده، به راه نیفتادن موج رسانهای است. مطمئناً هیچ ذهنی در جستجوی این نیست که چرا در ایام برگزاری مسابقات و پیش از آغاز، طوفانهای توییتری با هشتگ مسابقات و ترند شدن این هشتگ در شبکههای اجتماعی رخ نداده، هرچند این نیز میتواند مورد انتظار باشد.
آنچه که بیش از هر چیز دیگری مورد انتظار است، پرداختن رسانههای کشورمان به این مسابقات است که اگر این رسانهها پردازش بهتری از مسابقات داشتند، داغ شدن مسابقات در شبکههای اجتماعی را هم میتوانست به دنبال داشته باشد، چرا که هشتگها همان موضوعات و خبرهایی است که کاربران از رسانهها دریافت میکنند.
همه اینها در حالی است که مسابقات جمهوری اسلامی ایران، موضع جدی و رسمی کشور در زمینه فعالیتهای فرهنگی و قرآنی در عرصه بینالمللی است. این مسابقات در قالب سیاستهای نظام طراحی شده و همان اهدافی را دنبال میکند که تمامی رسانههای داخلی کشور برای دستیابی به آن به تولید محتوا میپردازند. در این دوره که بر روی بحث استکبارستیزی و حمایت از ملتهای مظلوم منطقه نیز تمرکز بیشتری یافته است، این انتظار چندین برابر شده بود.
با تمام این تفاسیر، روزنامههای رسمی کشور که کم تعداد نیستند، طی این روزها حتی یک خبر در نیم صفحه اصلی خود منتشر نکردهاند. رسانههای مکتوب عملاً به انتشار اخبار افتتاحیه این مسابقات که شامگاه پنجشنبه 30 فروردینماه بود، نرسیدند و فردای آن نیز همزمان با تعطیلی روزنامهها در روز جمعه بود تا به این ترتیب این رسانهها دو روز ابتدایی مسابقات را از دست بدهند.
نگارنده با مطالعه نیم صفحه اول روزنامههایی همچون (کیهان، جمهوری اسلامی، اعتماد، اطلاعات، قانون، هفت صبح، همدلی، همشهری، ایران، جام جم، سازندگی، شهروند، شرق، وطن امروز، آفرینش، آفتاب یزد، آرمان امروز، اسرار و ... ) در دو روز ابتدایی هفته، هیچ خبری از مسابقات بینالمللی قرآن مشاهده نکرد و این در حالی است که خبرهایی با ارزشهای خبری به مراتب پایینتر از مسابقات بینالمللی قرآن راه به صفحات اصلی روزنامههای کشورمان بردند.
وضعیت خبرگزاریهای رسمی کشور نیز شامل (فارس[دو خبر در بخش چپ چین صفحه اصلی]، تسنیم[دو خبر در انتهای صفحه اول]، ایسنا، مهر و ایرنا) نیز اگر بدتر از رسانههای مکتوب نباشد، بهتر نیست. آنها نیز در سه روز برگزاری مسابقات (منهای روز افتتاحیه) خبری از مسابقات را در صفحه اصلی منتشر نکردهاند تا به این ترتیب شاهد حبس مسابقات بینالمللی قرآن جمهوری اسلامی ایران در صفحات میانی رسانههای مکتوب و مجازی کشورمان باشیم.
عدم استقابل رسانههای عمومی کشور که نبض جامعه را در دست دارند، میتواند دلایل گوناگونی داشته باشد که البته همه این دلایل از دو حالت خارج نخواهد بود.
حالت اول این است که مدیران رسانههای جمعی که باور دارند نبض افکار عمومی را در دستان خود دارند و با توجه به خواست آنها محتواهای خبری تولید شده را بزرگ یا کوچک جلوه میدهند، به این باور رسیدهاند که برگزاری مسابقات بینالمللی قرآن در قیاس با دیگر رخدادها از اولویت چندانی برخوردار نیست؛ لذا نیازی به برجسته کردن این موضوع در صفحات نخستین نیست.
دومین حالت این تحلیل اما به مسئولان برگزار کننده مسابقات برمیگردد و اینکه با گذشت سی و پنج سال از برگزاری مسابقات، هنوز نتوانستهاند اهمیت برگزاری آن برای نظام را - که بارها مقام معظم رهبری در دیدارهای خود با قرآنیان بر آن تأکید کردهاند – نه برای مردم عادی که برای مدیران رسانهها تبیین و تشریح کنند تا اینگونه شاهد عبور بیتفاوت رسانهها از بزرگترین رویداد قرآنی جهان اسلام نباشیم که برخی از آن به عنوان «امالمسابقات» یاد میکنند.
یادآور میشود، این مسابقات از رسانههای تخصصی شبکه قرآن و معارف سیما و نیز رادیو قرآن به صورت زنده پخش میشود. در این دوره نیز صدا و سیما با رویکردی نسبتاً متفاوتتر از سالهای گذشته به انعکاس مسابقات ورود داشته است که البته ابهاماتی در مورد تفاهمنامههای سازمان اوقاف و سازمان صدا و سیما در زمینه انعکاس مسابقات وجود دارد و تا زمان مشخص نشدن این ابهامات نمیتوان در مورد پرداخت رسانه ملی به این مسابقات اظهارنظر جدی کرد.
به قلم تیمور کاکایی
انتهای پیام