بصیرت؛ عامل پیش پا زدن به امان‌نامه دشمن
کد خبر: 3707602
تاریخ انتشار : ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۵:۱۶
قرائتی مطرح کرد:

بصیرت؛ عامل پیش پا زدن به امان‌نامه دشمن

گروه اندیشه ــ حجت‌الاسلام قرائتی ضمن نقل چند خاطره به تبیین ویژگی بصیرت در حضرت عباس(ع) پرداخت.

بصیرت؛ عامل پیش پا زدن به امان‌نامه دشمن

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ حجت‌الاسلام محسن قرائتی ظهر امروز در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم در دانشگاه تهران به مناسبت ولادت حضرت عباس(س) به بیان ویژگی «نافذالبصیره» بودن ایشان اشاره کرد و عنوان ساخت: امام صادق(ع) می‌فرمایند: «کان عمنا العباس بن علی نافذ البصیره» یعنی عموی ما عباس(س) دارای بصیرت بود. بصیرت ویژگی مهمی است و موجب پایداری است؛ چنانکه آیه قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا؛ در حقيقت كسانى كه گفتند پروردگار ما خداست‏ سپس ايستادگى كردند (سوره فصلت آیه 30)».
وی با اشاره به اینکه حضرت عباس(ع) امان‌نامه دشمن را در روز تاسوعا قبول نکرد تصریح کرد: گاهی یک گذرنامه به همراه مقداری پول موجب می‌شود موضع انسان تغییر کرد. در دوران قبل از انقلاب یک‌بار شهید بهشتی که آن‌زمان شخصیت مشهوری بود با بنده تماس گرفت و گفت می‌خواهم به دیدار شما بیایم. آن زمان بنده طلبه گمنامی بودم و از این موضوع تعجب کردم که چرا ایشان می‌خواهد مرا ببیند. وقتی ایشان آمد گفت: تو یک ویژگی خوب داری و یک ویژگی بد. ویژگی خوبت این است که در کلاس‌داری قوی هستی.
وی ادامه داد: شهید بهشتی گفت: ویژگی بدت این است که می‌ترسم فقر به تو فشار بیاورد، بی‌پول شوی، دست از معلمی برداشته و به سخنرانی دهگی در مساجد بپردازی و پول بگیری. من آمدم از سهم امام به تو خرجی سالانه بدهم. من در پاسخ گفتم: من برای این اعتقادی که شما به نسل نو داری ارزش قائلم و قول می‌دهم واعظ دهگی نشوم. لذا با ایشان بیعت کردم که تا آخر عمر معلم بمانم.
معلم قرآن اضافه کرد: گاهی یک نگاه می‌تواند سازنده باشد. در یکی از حوزه‌های علمیه یک شاگردی مدام به استادش اشکال می‌گرفت. یک شخصی عوامی از آنجا می‌گذشت و شاهد این منظره بود. وقتی کلاس درس تمام شد آن شخص عامی به آن طلبه گفت من متوجه اشکالات تو و پاسخ‌های استاد نشدم اما فهمیدم که تو به درس توجه داری و استاد به اشکالات تو عنایت داشت. حالا اگر بخواهی رشد علمی کنی به چه چیزی نیاز داری؟
قرائتی ادامه داد: آن طلبه گفت: من می‌خواهم به شهر نجف بروم و علمای آن شهر را هم ببینم اما این کار هزینه دارد. آن شخص گفت: من تا آخر عمر خرج زندگی‌ات را تقبل می‌کنم. آن طلبه به مدت 20 سال در نجف ماند و اساتید بسیاری را درک کرد و در نهایت یکی از مراجع تقلید شد که شاید راضی نباشد از او نام ببرم. این‌گونه یک شخصی شناخت پیدا می‌کند، اقدام می‌کند و یک مرجع از کنار او تربیت می‌شود. این معنای بصیرت است.
انتهای پیام

captcha