مسجد یعنی مادر/ احترام مسجد را نگیریم

حجت‌الاسلام والمسلمین تقی قرائتی، رئیس مؤسسه مسجد و از اساتید خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با ایکنا به بیان تشبیه جالبی از جایگاه تربیتی مسجد پرداخت و در پاسخ به این سؤال که چطور ما مسجد را اداره کنیم و چه کنیم که مسجد محل حضور گسترده نوجوانان و جوانان شود؟ گفت: مسجد در جامعه دینی حکم مادر را دارد و نمی‌شود برای مادر دستورالعمل نوشت.

وی ادامه داد: امروزه جاذبه‌های کاذب زیادی پیدا شده که زن‌ها را از شوهرانشان، بچه‌ها را از مادرانشان و ... جدا کرده است. توسط ارتباطات، شهرهای دور به هم متصل شده‌اند اما رابطه‌های زندگی دارد از هم متلاشی می‌شود. مسجد هم همینطور شده است یعنی جاذبه های زیادی به وجود آمده که مردم را از مسجد دور کرده است.

جوان عاشق است، معشوق نیست خودش می‌خواهد مسجد را پیدا کند

حجت‌الاسلام قرائتی با تأکید بر این مسئله که مسجد نیاز به مدیریت ندارد، مسجد خودش مدیر است، گفت: وظیفه ما این است که احترام مسجد را نگیریم و مسجد را تطهیر کنیم آن‌وقت جوانان خودشان به مسجد گرایش پیدا می‌کنند. جوان عاشق است، معشوق نیست و چون عاشق است می‌خواهد بگوید من خودم انتخاب می‌کنم، دنبال می‌کنم و به دست می‌آورم اگر بخواهیم دنبالش برویم و جذبش کنیم، بدتر فرار می‌کند و از مسجد دور می‌شود.

وی با تاکید بر این مطلب که هیچ‌جا غیر از مسجد نیستند که جوانان و نوجوانان ما بی‌آلایش آنجا باشند، تصریح کرد: لازم نیست چیزهایی غیر مسجدی را به مسجد بیاوریم تا بچه‌ها به مسجد بیایند، مردم و جوانان از مسجد، مسجد بودن می‌خواهند. نمی‌شود جوانان را با ورزش، کامپیوتر، استخر و ... به مسجد آورد. این کار مثل مادری می‌ماند که به او بگوییم تو مادر نباش ما به بچه غذا و پوشاک و ... می‌دهیم؛ اگر غریبه‌ای به بچه غذا و خوردنی بدهد بچه باز می‌گوید من مادرم را می‌خواهم. مادر از شیره وجود خودش به بچه می‌خوراند مسجد هم همینطور است.

رئیس مؤسسه مسجد در پاسخ به این سؤال که مشکلات کنونی مساجد ما چه مسائلی هستند که نتوانسته‌اند مادر باشند؟ گفت: از یک طرف دخالت‌های بی‌جای سایر نهادها در کار مسجد و از طرف دیگر جاذبه‌های دروغی که در غیر مسجدها است. ما اکنون بچه‌هایمان را به فرهنگ‌سراها، ورزشگاه‌ها و ... می‌بریم که مسجد نروند. بچه‌ها تقصیر ندارند ما مقصر هستیم.

قرائتی در پاسخ به این پرسش که اکنون چطور مساجد را باید اصلاح کنیم تا نوجوانان و جوانان به مسجد بیایند؟ گفت: مسجد باید تطهیر شود و چگونه؟ در واقع سایر نهادها در مسجد نباشند، پیش نماز دخیل، خادم فضول (دخالت کننده در امور مردم) و مردم فضول نباشند. در مسجد هیچ کس با هیچ کس فرق نمی‌کند و همه در مسجد یکسان هستند نه پیرمردها می‌‌توانند ادعا کنند مسجد متعلق به آنهاست و نه جوانان می‌توانند چنین ادعایی کنند. هیچ کس در مسجد بر دیگری اولویت ندارد.

اداره مسجد چگونه انجام شود؟

وی در پاسخ به این پرسش که پس اداره مسجد چگونه انجام شود؟ اظهار کرد: مسجد خودش مدیر است. ما در رابطه با مسجد اداره نداریم پیامبران هم همه خادم مسجد بودند نه مدیر مسجد. در مسجد هیچ کس با هیچ کس فرق نمی‌کند و همه یکسان هستند نه پیرمردها می‌‌توانند ادعا کنند مسجد متعلق به آنهاست و نه جوانان می‌توانند چنین ادعایی کنند. مسجد خودش مدیر است. ما در رابطه با مسجد اداره نداریم پیامبران هم همه خادم مسجد بودند نه مدیر مسجد. هیچ پیامبری نتوانسته مدیر مسجد باشد و این یک مفهوم خاص است. مادر خودش مربی است نمی شود مادر را اداره کرد. اگر ما به مادر پول، پست، اشتغال و ... را اضافه کنیم مادریش کم می‌شود به مادریش اضافه نمی‌شود و بچه در دامان غیر مادر می‌افتد.

رئیس مؤسسه مسجد در پاسخ به این سؤال که شما از مسجدیت مسجد سخن گفته‌اید، در جامعه‌ای که هزاران جاذبه غیر مسجدی وجود دارد مسجد چگونه می‌تواند نوجوانان و جوانان را جذب کند؟ گفت: من مسجد را به مادر تشبیه کردم. مادر باید چه چیزی داشته باشد که مادر باشد؟ طلا، لباس، خانه بزرگ، کامپیوتر و ...؟ شما هر چه به بچه بدهید می‌گوید مادر می‌خواهم. حالا مادر چه می‌خواهد؟ مادر هیچ چیز نمی‌خواهد فقط باید مادر باشد.

وی افزود: هر چه جاذبه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... بیشتر شود نیاز به مادر نیز بیشتر می شود و اینکه مادر مادر باشد. هر چه صنعت رشد می‌کند کارخانه تولید محصولات مختلف نیز ایجاد می‌شود اما هنوز «کارخانه تربیت» ایجاد نشده است. می‌توان ریاضی، شیمی و ... را در چند ترم آموزش داد، اما تربیت را با گذراندن چند ترم می‌توان آموخت؟ چند ترم را باید گذراند تا آدم شد؟ پس باید مرتباً پیش مادر بروی؛ یا تربیت می‌شوی یا نمی‌شوی که آن هم بستگی به خودت دارد. نمی‌خواهم بگویم مسجد تربیت فراگیر دارد بلکه مسجد مانند مادری است که بستر را فراهم می‌کند.

اگر رابطه بانوان با مسجد اصلاح شود هیچ مشکلی نخواهیم داشت

حجت الاسلام قرائتی ادامه داد: ممکن است بچه تربیت نشود یا بد تربیت شود اما مسجد(مادر) برای بدترین بچه باز هم مادر است. مسجد هم برای هر فرد هرزه‌ای باز مسجد است و نمی توان هیچ کس را از مسجد بیرون کرد یا به فرد سالم و موجهی در مسجد اولویت داد. فرض کنید مادری شش فرزند دارد، اگر یکی از آنها مریض باشد یا دچار عقب ماندگی باشد، مادر برای فرزند معلول اهمیت بیشتری قائل می‌شود و حتی امکانات را از بچه‌های بزرگ‌تر و سالم‌تر می‌گیرد و به بچه معلول می‌دهد لذا ما می‌گوییم مسجد یعنی مادر؛ مادر تربیتی. اگر رابطه بانوان ما با مسجد اصلاح شود هیچ مشکلی نخواهیم داشت؛ چون مسجد و مادر از یک جنس هستند، مادر مربی است و مسجد محل پرورش است.

وی با تأکید بر اینکه اگر بانوان ما همه مسجدی شوند می‌توانند مادر بهتری شوند، اظهار کرد: تمام آسیب اجتماعی از نبودن در دامن مادر است؛ مادر دامن است برای بچه خودش، مسجد هم دامن است برای همه آدم‌ها؛ مادر مربی فرد است، مسجد مربی جامعه. اما اکنون بالای 80 درصد مساجد ما ناخالصی دارد. نمازهای ما در مساجد نمازهای درستی نیست و آداب نماز در مساجد رعایت نمی‌شود، خادم مسجد ما احترامی که باید داشته باشد را در جامعه ندارد، پیش نمازها هم درجه‌ای که باید داشته باشند را ندارند، یعنی هم خودشان چنین درجه‌ای ندارند و هم آن درجه به پیش نماز داده نمی‌شود.

باید نیروهای واکنش در مسجد باشند

این استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در ادامه سخنان خود تصریح کرد: باید مسجد تعریف شود تا جوان ببیند به این محل دل می‌بندد یا نمی‌بندد؟ اگر بخواهیم مسجد، مسجد باشد باید نیروهای واکنش در مسجد باشند. همچنان که در زمان پیامبر اینگونه بود. یعنی امداد و نجات، هلال احمر، آتشنشانی، نیروی انتظامی و ... باید در مسجد آماده باشند. در زمان حضرت رسول(ص) عده‌ای در مسجد نشسته و ذکر خدا می‌گفتند اما آماده بودند که هر لحظه مشکلی پیش بیاید سریع برای کمک بروند. اکنون هم که ده‌ها نیروی واکنش به بحران در کشور وجود دارد بیشترین کمک‌ها به زلزله‌زدگان از سوی مسجدی‌ها صورت می‌گیرد و هنوز هم مسجد در بحث رسانه حرف اول را می‌زند و هنوز سالم‌ترین و پاک‌ترین رسانه است.

 انتهای پیام/